Η έγερση του Λαζάρου

"Τι είδε (;) o Λάζαρος...."

Του Κώστα Νούση,

Θεολόγου - φιλολόγου ΑΠΘ

«Την κοινήν Ανάστασιν προ του σού Πάθους πιστούμενος». Έτσι μεταφράζει με μια πρώτη και άμεση προσέγγιση η εκκλησιαστική υμνογραφία το μυστήριο της έγερσης του τετραημέρου Λαζάρου. Μας πιστοποιεί, μας διαβεβαιώνει, μας παρέχει εγγύηση, μας δίνει ενέχυρο ο Χριστός για το εσχατολογικό γεγονός της ανάστασης όλων των νεκρών. Είναι χαρακτηριστική η συχνή συνεύρεση του ρήματος αυτού με τη λέξη όρκος στα αρχαία κείμενα. Δεσμεύει και με συγκεκριμένο ιστορικό γεγονός ο Κύριος τον εαυτό του απέναντι στην ανθρωπότητα αναφορικά με την παλιγγενεσία του σύμπαντος κόσμου, επομένως και την ανακαίνιση της φθαρτής μας και υπό του θανάτου τραυματισμένης φύσης.

Αυτό ένοιαζε πιο πολύ το Θεό, να μας σιγουρέψει, να μας στεριώσει την πίστη. Μια πίστη που ερείδεται στα πράγματα και όχι στις ιδέες. Μια ανάσταση αληθινή, ένσαρκη και ιστορική, όπως αυτή του Λαζάρου, του παιδιού του Ιαείρου, προπαντός και προεξαρχόντως όπως η δική του.

H πίστη λοιπόν είναι μια βεβαιότητα και μια εμπιστοσύνη σε κάτι που απλώς δεν είναι ακόμη ορατό. Όμως βιώνεται από τον πιστό ως παρόν, αν και μέλλον γενέσθαι, μάλιστα με μεγαλύτερη ενάργεια και ένταση από τα ίδια τα τρέχοντα γεγονότα. Eίναι όντως υπερφυές και υπερθαύμαστο το μυστήριο της πίστεως, πάντως σε καμιά περίπτωση παράλογο. Μάλλον παράλογη και έκφρενη θεωρείται για τον άνθρωπο του Θεού η απιστία σε όλες τις ποιότητες και ποσότητές της. Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα στην ψαλμική φράση: «είπε άφρων εν τη καρδία αυτού: ουκ έστι Θεός». Μετά και την ανάσταση του Λαζάρου και του ίδιου του Χριστού είπαν και λένε και θα λένε πολλοί άφρονες εν τη καρδία αυτών: ουκ έστι ανάστασις νεκρών, ουκ έστι Δευτέρα παρουσία. Και ίσως για την ασθένεια αυτή της απιστίας που λαμβάνει γιγαντιαίες παγκοσμίως διαστάσεις αυξήθηκε η παραφροσύνη της ανθρωπότητας που κυλιέται στο αίμα, στα ναρκωτικά, στις παιδοφιλίες, στις πάσης φύσεως αναισχυντίες και τραγωδίες. Μάλλον έτσι εξηγείται και η έξαρση των ψυχασθενειών που παίρνει επιδημικές διαστάσεις.

Ο Χριστός αρχίζει πλέον να παίζει με το διάβολο, το θάνατο και τον άδη. Δραματική ειρωνεία στην κορύφωσή της. Προανάκρουση νέκρωσης του θανάτου. Λίγες μέρες ακόμη ψευδαίσθησης κοσμοκρατορίας του διαβόλου. Όπως το γνωστό αιλουροειδές ρίχνει εν είδει τραγικού παιχνιδίσματος ραπισματάκια στο συμπαθές τρωκτικό πριν το κατασπαράξει, έτσι ο Κύριος εμπαίζει τους εχθρούς της ανθρωπότητας δαίμονες και τη μεγάλη μας ασθένεια: τη φθορά, το θάνατο. Και στην περίπτωση του φίλου του Λαζάρου δίνει το τελευταίο κάπως ηχηρότερο ράπισμα. Έπεται η χαρμόσυνη για μας τραγωδία του άδη. Η απελευθέρωση των αλυσοδεμένων ανθρώπων στη φοβερή αυτή φυλακή. Αυτό που ονειρεύτηκε και προσδοκούσε σαν ομιχλώδες και μάλλον ουτοπικό όραμα ο Πλάτων παίρνει σάρκα και οστά. Ο ίδιος ο Θεός γίνεται άνθρωπος και ανίσταται εκ νεκρών απαρχή των κεκοιμημένων γενόμενος.

Προοικονομεί ο Χριστός στο ευχάριστο αυτό επεισόδιο της τραγωδίας της ανθρώπινης ιστορίας τη δική του σωτήρια έγερση μέσα από τη νεκρανάσταση ενός δικού του - κατ’ άνθρωπον -ανθρώπου, ενός φίλου του. Αυτός που σήμερα δίνει ζωή στον εδώ και τέσσερις ολάκερες μέρες ήδη αποσυντιθέμενο και όζοντα Λάζαρο, αυτός θα εγερθεί από το δικό του τάφο μετά από ελάχιστο χρονικό διάστημα. Μάλλον όμως το κραυγαλέο αυτό προφητικό σημείο δεν το προαισθάνθηκαν ούτε οι εχθροί του Φαρισαίοι ούτε οι εχθροί όλων δαίμονες και ο εωσφόρος. Ίσως δεν ήθελαν κιόλας να το πιστέψουν.

Η σιωπή του Λαζάρου. Ένα ακόμα μυστηριακό σημείο. Είδε κάτι; Ή όχι; Αν ναι, τι ακριβώς και γιατί δε μίλησε; Η σιωπή είναι ενίοτε πιο εκκωφαντική από τα λόγια. Για αυτό και δε μίλησε. Ήταν ήδη μύστης της άλλης όχθης. Και αυτό ήταν αρκετό, ειδικά όταν άκουσε τη φωνή του παντοκράτορα, αυτού που κρατά στα χέρια και τα κλειδιά της αβύσσου στην οποία κατέρχονται οι ψυχές: ήταν η γνώριμη φωνή του ταπεινού ως νόμιζε μέχρι τη στιγμή εκείνη διδάσκαλου και φίλου του Ιησού. Τώρα όμως που άκουσε την εξουσιαστική ως φωνή υδάτων πολλών προσταγή του να βγει από τον κάτω κόσμο κατενόησε περισσότερο από όλους ποιος κρυβόταν κάτω από το ταπεινό σχήμα του ανυπόδητου – ως ισχυρίζετο – υιού του ανθρώπου. Και πραγματικά το επεισόδιο του Λαζάρου είναι από τα πιο μεστά στην αποκάλυψη του μυστηρίου του Χριστού ως Θεού και ανθρώπου συνάμα.

Είναι άπειρες οι πτυχές που μπορεί να δει κανείς στην ευαγγελική αυτή ιστορία. Θα κλείσω με μια μικρή στάση μπροστά στην αδερφή του Λαζάρου. Μια φιγούρα που εκπροσωπεί την τραγική μας υπόσταση που μερικές φορές αγγίζει και τον τραγέλαφο και τον κλαυσίγελω. Πριν από λίγο άγγιξε την πίστη και τώρα, μπροστά στο λίθο, διστάζει πάλι και φωνάζει στο Χριστό πως ο αδερφός της ήδη όζει. Μάλλον κράζει απελπισμένη την ύστατη στιγμή προσδοκώντας και εκζητώντας το απίστευτο για αυτή, μάλλον εκλιπαρώντας για το έλεος

του Θεού απέναντι στη δυσπιστία της.

Ο Κύριος όμως δε σταματάει πια. Ούτε μπροστά στην αμαρτία ούτε στην απιστία ούτε στη δυσωδία των φθαρτών φυσικών νόμων. Θέλει όσο τίποτε άλλο να μας σώσει, να μας αναστήσει, να μας λευτερώσει, να μας δώσει πίσω το αρχαίο κάλλος, μια αιώνια ευτυχία, μια έξοδο από όλα μας τα δεσμωτήρια. Δι’ ό και φωνή μεγάλη εκραύγασε: «Λάζαρε, δεύρο έξω».

Λάρισα, 26/3/2010

To ζήτημα της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου Αγ. Ορους

Το Τμήμα Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ., η Αγιορειτική Εστία και ο Σύλλογος Φίλων της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου Αγίου Ορους, συνδιοργανώνουν ημερίδα με θέμα: «Το ζήτημα της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου Αγίου Ορους», την Παρασκευή 16 Απριλίου 2010 και ώρα 19.00 στη Θεσσαλονίκη. Στη διάρκεια της ημερίδας θα προβληθεί το Ντοκυμαντέρ του Νίκου Αναγνωστόπουλου «ει έχεις καρδίαν, δύνασαι σωθήναι…», σχετικά με το ζήτημα της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου. Αναλυτικά το πρόγραμμα της ημερίδας στο Amen.gr: http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=1975

"Ναι ή όχι στο διαχριστιανικό διάλογο;"

Eνα σχόλιο μ' αφορμή τον προβληματισμό για το διάλογο ανάμεσα στην Ορθοδοξία και τον Ρωμαιοκαθολικισμό.

* Βλ. Αmen.gr ( http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=1972) και εφημ. "Ελευθερία" (25/3/2010, http://www.eleftheria.gr/viewarticle.asp?aid=17560&pid=19&CategoryID=19)

Διευκρίνηση για δημοσίευμα της εφημ. "Ορθόδοξος Τύπος"

H εφημερίδα «Ορθόδοξος Τύπος» εις το υπ’ αριθμ. 1825 / 26-3-2010 φύλλο της και εις την 1η σελίδα αυτής (http://www.orthodoxostypos.gr) αναφερομένη στην εκδήλωση της 14ης Μαρτίου στην Λάρισα καθ’ ην εμίλησε ο καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ κ. Δημ. Τσελεγγίδης, αποδίδει την διοργάνωση αυτής εις τον (ημέτερον;) «Θεολογικόν Σύνδεσμο Λάρισας», αντί του ορθού ότι (συν-) διοργανωτές ήταν η «Χριστιανική Εστία Λαρίσης, «Ο Απ. Παύλος» και το παράρτημα Λαρίσης της Πανελληνίου Ενώσεως Θεολόγων (ΠΕΘ).

* Πρόκειται περί εσφαλμένης αναφοράς εις την οποία η καλή εφημερίς υπέπεσεν, προφανώς, εκ παραδρομής. Το ότι διοργανωτές της εκδηλώσεως ήταν η «Χριστιανική Εστία» και η τοπική Ενωση Θεολόγων αναφέρθηκε εκτενώς και εις τα παρ’ ημίν δημοσιεύματα, στη Πύλη Εκκλησιαστικών Ειδήσεων, "Αmen.gr" (http://amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=1875), στα ιστολόγια της Ενωσης Θεολόγων (http://theologylar.blogspot.com/2010/03/o.html), του Θεολογικού Συνδέσμου Λάρισας (http://religiousnet.blogspot.com/2010/03/blog-post_156.html) , και στο σχετικό ρεπορτάζ στην εφημερίδα «Ελευθερία» (16/03/2010, σελ. 10). Είμαστε βέβαιοι ότι η καλή εφημερίδα θα μεριμνήσει για την αποκατάσταση της σχετικής της αναφοράς στην ορθή της διάσταση.

Οι θεολόγοι του "ΚΑΙΡΟΥ" - Ποιοί υπογράφουν τη Διακήρυξη

Τα ονόματα των 372 μέχρι στιγμής πανεπιστημιακών και των καθηγητών Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που έχουν υπογράψει τη Διακήρυξη Αρχών της νέας θεολογικής κίνησης «ΚΑΙΡΟΣ για την αναβάθμιση της θρησκευτικής εκπαίδευσης» έδωσε χθές στη δημοσιότητα η προσωρινή Διοικούσα Επιτροπή της κίνησης.

Παράλληλα, ανακοινώθηκε σειρά δράσεων (όπως, π.χ., επαφές της Δ.Ε. με φορείς που εμπλέκονται με την θρησκευτική εκπαίδευση) και παρεμβάσεων (διοργάνωση επιμορφωτικών σεμιναρίων για τους εκπαιδευτικούς – μέλη του), που έχει δρομολογήσει ο «ΚΑΙΡΟΣ» για την ευόδωση των σκοπών της ίδρυσή του. Με το Δελτίο Τύπου που εξέδωσε η Δ.Ε. του «ΚΑΙΡΟΥ» δηλώνει ότι προτίθεται να κινηθεί «αφήνοντας, κατά μέρος, τις άγονες αντιπαραθέσεις», δήλωση που ερμηνεύεται ως άρνηση απάντησης στη πρόσφατη ανακοίνωση του Δ.Σ. της Πανελλήνιας Ενωσης Θεολόγων.

* Υπενθυμίζεται ότι με την ανακοίνωσή της η ΠΕΘ στάθηκε επικριτικά απέναντι στη νέα θεολογική κίνηση καταλογίζοντάς της, εμμέσως πλήν σαφώς, διασπαστικές προθέσεις για τον κλάδο των θεολόγων, καθώς υποστηρίζει ότι οι ιδρυτές του «Καιρού» με «την απόφασή τους διεχώρισαν τον κλάδο των θεολόγων, δημιουργώντας μια νέα ένωση θεολόγων…» (βλ. σχετικό ρεπορτάζ στο Amen.gr, «Θεολόγοι εναντίον θεολόγων…», http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=1888 ).

Bλ. αναλυτικό ρεπορτάζ στο Amen.gr:http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=1955

"Να κάνουμε το χρέος μας όλοι για τη πατρίδα"

Χαιρετισμός της Υπουργού Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων Άννας Διαμαντοπούλου για τον Εορτασμό της Εθνικής Επετείου της 25ης Μαρτίου.

"Η επέτειος της 25ης Μαρτίου είναι μέρα ιστορικής μνήμης και τιμής στους αγώνες των Ελλήνων για τις αξίες και τα ιδανικά της ελευθερίας, της εθνικής ανεξαρτησίας, της αυτοδιάθεσης των λαών και της εθνικής ενότητας. Η Ελληνική Επανάσταση του ’21 ήταν και είναι από τα πιο σημαντικά ιστορικά γεγονότα, όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για την ιστορική εξέλιξη άλλων λαών και εθνών, γιατί απέδειξε ότι η αγωνιστικότητα, η συλλογικότητα, τα ιδανικά και οι αξίες μπορούν να φέρουν μεγάλες τομές στην πορεία της Ιστορίας.

Σήμερα, νιώθουμε όλοι οι Έλληνες υπερήφανοι για τη μεγάλη αυτή ιστορική στιγμή. Είναι η ιστορική στιγμή που ο ελληνισμός ξεπέρασε τις ελλείψεις, τις αδυναμίες και υψώθηκε στη σφαίρα των πραγματικών αξιών που διακρίνουν τους ανθρώπους και τους λαούς και τους κάνουν να μεγαλουργούν.

Ασφαλώς η εθνική υπερηφάνεια δεν μπορεί να στηρίζεται μόνο στις δάφνες του παρελθόντος. Είναι καθημερινό χρέος όλων μας να αναζητούμε και να ανταποκρινόμαστε στα ιδανικά που υπηρέτησε ο λαός μας σ’ αυτή την κορυφαία ιστορική στιγμή, στις αξίες που τον οδήγησαν να πετύχει το ακατόρθωτο, να αποτινάξει τον ζυγό μιας αυτοκρατορίας και να ιδρύσει το πρώτο ελεύθερο εθνικό κράτος.

Αυτό το χρέος καθίσταται ακόμη πιο επιτακτικό σήμερα, που η χώρα βιώνει μια ηθική, οικονομική και κοινωνική κρίση. Καλούμαστε να κάνουμε πράξη αυτές τις αξίες. Καλούμαστε να συμμετέχουμε ενεργά στις μεγάλες αλλαγές που έχει ανάγκη η χώρα μας. Γιατί όπως, λέει κι ο Μακρυγιάννης: «Τούτην την πατρίδα την έχομεν όλοι μαζί, και σοφοί κι αμαθείς και πλούσιοι και φτωχοί και πολιτικοί και στρατιωτικοί και οι πλέον μικρότεροι άνθρωποι. Το λοιπόν δουλέψαμε όλοι μαζί, να την φυλάμεν κι όλοι μαζί και να μην λέγη ούτε ο δυνατός "εγώ", ούτε ο αδύνατος. Είμαστε εις το "εμείς" κι όχι εις το "εγώ".»

Ανανεωμένη η ιστοσελίδα του τμήματος Θεολογίας του ΑΠΘ

Ομορφότερη αισθητικά και πλουσιότερη ενημερωτικά η ανανεωμένη ιστοσελίδα του Τμήματος Θεολογίας του ΑΠΘ.
* Για περισσότερες πληροφορίες, ρίξτε μια ματιά, στη Πύλη Εκκλησιαστικών Ειδήσεων, Amen.gr:
http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=1950

H συμβολή των γυναικών στη θεολογική έρευνα

Ημερίδα με θέμα «Η συμβολή των γυναικών στη θεολογική έρευνα κατά την τελευταία εικοσαετία στο ΑΠΘ» διοργανώνει το Τμήμα Θεολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), σε συνεργασία με την European Society of Women in Theological Research (ESWTR), με λίαν ενδιαφέρον πρόγραμμα εισηγήσεων, Βλ. σχετικώς στο "Αmen.gr": http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=1942

"Ο κ. Κερμενιώτης και η "Θεολογική σχιζοφρένεια"...

Ο κ. Κερμενιώτης και η «θεολογική σχιζοφρένεια»…

ΠΡΟΣ τα θεολογικά – θρησκευτικά ιστολόγια:

«ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ», «ΑΚΤΙΝΕΣ», «ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ» «Ενοριακό Ιστολόγιο», «PANAYIOTIS TELEVANTOS», «Ασυμβίβαστη Κίνηση Εκπαιδευτικών» (υπ’ όψιν υπεύθυνου της "Κινήσεως" κ. Βασ. Κερμενιώτου)

* * * * * *

Aγαπητοί φίλοι, προσφάτως ο (άγνωστος εις εμέ) κ. Βασίλειος Κερμενιώτης , (εκπαιδευτικός, κάτοικος Πτολεμαϊδος) με άρθρο του που δημοσιεύθηκε και στο δικό σας ιστολόγιο, αμφισβήτησε θεολογικώς τμήμα του δημοσιεύματος του ημετέρου ιστολογίου («Θεολογικός Σύνδεσμος Λάρισας», http://religiousnet.blogspot.com/ ) που αφορούσε στην προβολή της ομιλίας του εκλεκτού καθηγητού πολλών εξ ημών εις το Πανεπιστήμιο, αξιοτίμου κ. Δημ. Τσελεγγίδη, (φωτ. εκ του ημετέρου ιστολογίου, δημοσιευθείσα και εις το ρεπορτάζ μας εις την "Ελευθερία"), γενομένης στη Λάρισα.

Προς πλήρη ενημέρωση των εκλεκτών σας αναγνωστών, και επειδή θεωρώ λίαν επίκαιρο το σλόγκαν που έχει αναρτήσει στη πρώτη του σελίδα το «Ενοριακό Ιστο – Λόγιο» (http://imeroviglio.blogspot.com/ : «Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική»), παραθέτω ένα σύντομο ιστορικό για το ζήτημα που δημιούργησε ο κ. Βασίλειος Κερμενιώτης:

1) Στη πρώτη συνεδρίαση της νεοεκλεγείσης Διοικούσης Επιτροπής της Ενώσης Θεολόγων Λαρίσης, στα τέλη Δεκεμβρίου του 2009, σε συζήτηση που είχαμε για τη δραστηριότητα του τμήματος τη νέα χρονιά (2010) ο πρόεδρος κ. Στεργιούλης επρότεινε να καλέσουμε τον λόγιο μοναχό π. Μωϋσή, ενώ εγώ, συμπληρωματικώς ως προς τη πρότασιν του κ. προέδρου, επρότεινα να καλέσουμε για ομιλίες στη Λάρισα, δύο εκλεκτούς καθηγητές μου στο Τμήμα Θεολογίας του ΑΠΘ: τον καθηγητή Παιδαγωγικών κ. Ιωάννη Κογκούλη για να μας μιλήσει για το θρησκευτικό μάθημα και τον καθηγητή κ. Τσελεγγίδη, επειδή το θέμα του διαχριστιανικού διαλόγου το οποίο πραγματεύεται ως καθηγητής Δογματικής είναι επίκαιρο. Επί των δύο ως άνω κατατεθεισών προτάσεων συνεφώνησαν άπαντα τα παρευρισκόμενα μέλη και ο πρόεδρος κ. Βασ. Στεργιούλης ανέλαβε να επικοινωνήσει με τον π. Μωϋσή και τους πανεπιστημιακούς καθηγητές για να τους μεταφέρει το σχετικό αίτημα - πρόσκληση της Ενώσεώς μας.

2) Απαντες εκ των προσκληθέντων απεδέχθησαν τη πρόταση και μας τίμησαν με την άφιξή τους στη Λάρισα Στις 23 Ιανουαρίου πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία (http://theologylar.blogspot.com/2010/01/blog-post_24.html και http://religiousnet.blogspot.com/2010/01/blog-post_24.html ) η εκδήλωση με ομιλητή τον κ. Κογκούλη, στη διάρκεια της οποίας, μάλιστα (στον ιερό ναό του Αγ. Αντωνίου), ο πρόεδρός μας κ. Στεργιούλης ανεκοίνωσε επισήμως ότι στις 14 Μαρτίου πρόκειται να έλθει και ο κ. Τσελεγγίδης, Στις 6 Μαρτίου ήλθε και εμίλησε ο π. Μωϋσής σε εκδήλωση (στην αίθουσα της «Χριστιανικής Εστίας, «Ο Απ. Παύλος») η οποία επίσης εσημείωσε μεγάλη επιτυχία (http://theologylar.blogspot.com/2010/03/blog-post_07.html και http://religiousnet.blogspot.com/2010/03/blog-post_156.html ).

3) Μεγάλη επιτυχία εσημείωσε και η πρόσφατη εκδήλωση στη αίθουσα της «Χριστιανικής Εστίας» με ομιλητή τον καθηγητή κ. Τσελεγγίδη (http://religiousnet.blogspot.com/2010/03/blog-post_156.html και http://theologylar.blogspot.com/2010/03/o.html ), ενώ λίαν κολακευτικά ήταν και τα σχόλια για τα ως άνω δημοσιεύματα καθώς και για το αντίστοιχο που εδημοσίευσα στο Αmen.gr (http://amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=1875) και στην εφημερίδα «Ελευθερία» Λαρίσης (16/03/2010, σελ. 10) με την οποία συνεργάζομαι.

4) Ξαφνικά, στις 17.3.2010 εμφανίζεται το άρθρο του κ. Κερμενιώτη, υπό τον (αντιδεοντολογικό, κατά τη γνώμη μου, για τη χρήση του από θεολόγους) τίτλο «Θεολογική σχιζοφρένεια από τον Θεολογικό Σύνδεσμο Λάρισας». Ο κ. Κερμενιώτης στην «απανταχούσα» που έστειλε σε όλα τα θεολογικά ιστολόγια διετείνετο ότι , κατά την θεολογική άποψή του, αποτελεί «θεολογική σχιζοφρένεια» (sic!) να υποστηρίζεται, ως εγράφη εις την παρ’ ημίν ιστοσελίδα, ότι το Πατριαρχείο και οι λοιπές Ορθόδοξες Εκκλησίες «….θεωρούν μεν αιρετικές τις δοξασίες των Ρωμαιοκαθολικών για το «filioque» και το «Πρωτείο» του Πάπα, αλλά όχι και αιρετική σύμπασα της Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, καθώς δεν υπήρξε προς τούτο απόφαση Οικουμενικής Συνόδου».

5) Διαμαρτυρηθήκαμε με παρεμβάσεις μας για την παντελώς ανοίκεια, για το θεολογικό χώρο, επίθεση που δέχθηκε το blog του «Θεολογικού Συνδέσμου Λάρισας» και επεσημάναμε προς τον κ. Κερμενιώτη ότι η άποψις (την οποία έκρινε ως πάσχουσα εκ «θεολογικής σχιζοφρενείας») και η οποία υποστηρίζεται σήμερα από τη πλειοψηφία των πανεπιστημιακών θεολόγων (καλώς ή κακώς δεν είναι της παρούσης) υποστηρίχθηκε κατά το παρελθόν στο γνωστό βιβλίο «Δυτική Θεολογία και Πνευματικότητα» (έκδοση της Υπηρεσίας Δημοσιευμάτων του ΑΠΘ, σελ. 38) του κ. Τσελεγγίδη και για την ασέβεια που διέπραξε εις βάρος του καθηγητού μας καλέσαμε τον κ. Κερμενιώτη να δώσει εξηγήσεις και διευκρινίσεις.

6) Ο κ. Κερμενιώτης σε μια πρώτη τοποθέτησή του αντί να δώσει την οφειλομένη απάντηση είπε στις 17.3.2010 ότι θα επικοινωνήσει τηλεφωνικά με τον κ. Τσελεγγίδη για να του πει να απαντήσει αυτός. Δηλαδή, ο κ. Κερμενιώτης που δημιούργησε το ζήτημα, καλούσε τον κ. Τσελεγγίδη (ο οποίος προφανώς δεν είχε ιδέα για τα γραφέντα υπό του κ Κερμενιώτου…) να δώσει απάντηση… Απάντηση εκ μέρους του κ. Τσελεγγίδη δεν υπήρξε, έτσι την «απάντηση» έδωσε ο ίδιος ο κ. Κερμενιώτης, μέσω του blog «Θρησκευτικά» (http://thriskeftika.blogspot.com/2010/03/blog-post_7417.html ) παραδεχθείς - δόξα τω Θεώ… - ότι αυτά που καταθέσαμε για το βιβλίο και τις αναφορές εις αυτό του κ. Τσελεγγίδη είναι αληθινά. Αναγνωρίζοντας ο κ. Κερμενιώτης το γραφέν υπό του κ. Τσελεγγίδη ότι (αναφορικώς με τη καταδίκη της Ρ/Κ Εκκλησίας υπό τοπικών ορθοδόξων συνόδων…) «…Η απόφανση, βέβαια, αυτή δεν είναι οριστική και τελεσίδικη, αφού δεν θεσπίσθηκε από οικουμενική σύνοδο», παραδέχθηκε και εκτίμησε ότι «..όντως, πριν από 20 ή 25 χρόνια που γράφτηκαν αυτές οι σημειώσεις, ο κ. Τσελεγγίδης φαίνεται να εκφράζει μια άποψη την οποία όμως σήμερα, ωριμότερος και εμπειρότερος, δεν αποδέχεται πλέον…».

7) Κατόπιν τούτου μείναμε με την απορίαν την οποία και εκφράσαμε δημοσίως προς τον κ. Κερμενιώτην:

«Να εικάσουμε κ. Κερμενιώτη ότι και την εκείνην (την προ 20ετίας – εγώ …αυτήν διδάχθηκα κ. Κερμενιώτη) άποψιν του κ. Τσελεγγίδη (την ταυτιζομένην εν προκειμένω με την αναφοράν εις το ιστολόγιο, την οποία όντως ο κ. Τσελεγγίδης φαίνεται να ανεκάλεσε, την αποδέχονται όμως οι περισσότεροι εκ των πανεπιστημιακών θεολόγων) θεωρείτε ως πάσχουσα εκ θεολογικής «σχιζοφρενείας»; ‘Η μήπως θεωρείτε ως πάσχουσα εκ θεολογικής «σχιζοφρενείας» την σχετική αναφορά στο ιστολόγιο, άλλα εξαιρείτε εκ της ημετέρας αντιλήψεως περί «σχιζοφρενείας» την α π ο λ ύ τ ω ς ΤΑΥΤΟΣΗΜΟΝ εκείνην αναφοράν του κ. Τσελεγγίδη μόνο και μόνο επειδή είναι του κ. Τσελεγγίδη;….». Και του γράψαμε ότι περιμένουμε με ανυπομονησία την απάντησή του, επί του συγκεκριμένου (δηλαδή, επί της ουσίας της υποθέσεως). Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο. Απλά πράγματα.

8) Αγαπητοί συνάδελφοι, επειδή ο κ. Κερμενιώτης μου είναι παντελώς άγνωστος στο θεολογικό χώρο, ειλικρινά δεν γνωρίζω - ούτε καν μπορώ να υποψιασθώ - τους λόγους για τους οποίους δημιούργησε το όλο ζήτημα. Όπως και να’ χει, εγώ οφείλοντας να υπερασπισθώ την αλήθεια – την αλήθεια που δεν φοβάται το διάλογο, ούτε υβρίζει όταν κάνει διάλογο – κατέγραψα το παραπάνω ιστορικό και ο καθένας ας βγάλει τα θεολογικά και όποια άλλα συμπεράσματά του.

Με εκτίμηση

Για το blog «Θεολογικός Σύνδεσμος Λάρισας»

(http://religiousnet.blogspot.com/ ),

Χάρης Ανδρεόπουλος, Θεολόγος ΑΠΘ

* ΥΓ: Τις απόψεις μου για τον διαχριστιανικό διάλογο οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να τις διαβάσουν εδώ, http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=123 , να τις κρίνουν και να μου στείλουν το σχολιασμό τους. Αφού απαντήσει στα ερωτήματα που τον αφορούν για το θέμα που δημιούργησε με τον καθηγητή κ. Τσελεγγίδη, και εάν ευαρεστηθεί να διαβάσει το παραπάνω άρθρο μου, θα περιμένω προς δημοσίευση και διάλογο και τις απόψεις του κ. Κερμενιώτη.

"Χρειάζεται ή όχι απόφαση Οικουμενικής Συνόδου για να θεωρήσουμε τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία ως αιρετική;"

"H Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία είναι ήδη αιρετική ή χρειάζεται απόφαση Οικουμενικής Συνόδου για να θεωρηθεί αιρετική; "

Ο κύριος Βασίλης Κερμενιώτης εκπαιδευτικός, κάτοικος Πτολεμαϊδας υπαγόμενος στην Ιερά Μητρόπολη Φλωρίνης, κλπ., με άρθρο του που δημοσιεύθηκε εν είδει... "απανταχούσης" (!!!) σε θρησκευτικές ιστοσελίδες και ιστολόγια, σχολιάζοντας το δημοσίευμά μας για την ομιλία του κ. Δημ. Τσελεγγίδη στη Λάρισα (http://religiousnet.blogspot.com/2010/03/blog-post_14.html ) διατείνεται πως, κατά την άποψή του, αποτελεί «θεολογική σχιζοφρένεια» (sic!) να υποστηρίζεται, ως εγράφη εις την παρ’ ημίν ιστοσελίδα, ότι το Πατριαρχείο και οι λοιπές Ορθόδοξες Εκκλησίες «….θεωρούν μεν αιρετικές τις δοξασίες των Ρωμαιοκαθολικών για το «filioque» και το «Πρωτείο» του Πάπα, αλλά όχι και αιρετική σύμπασα της Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, καθώς δεν υπήρξε προς τούτο απόφαση Οικουμενικής Συνόδου».

* Αυτό εγράφη, στο ημέτερον ιστολόγιον, όντως. Ο κ. Κερμενιώτης το θεωρεί «θεολογική σχιζοφρένεια». Ας δούμε, όμως, ποια είναι η σχετική με το θέμα μας («χρειάζεται ή όχι απόφαση Οικουμενικής Συνόδου για να θεωρήσουμε τη Δυτική - Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία ως αιρετική;») άποψη διακεκριμένου τινός πανεπιστημιακού καθηγητού της Θεολογίας και δη του κλάδου της Δογματικής αυτής:

«Τόσο η Ρωμαιοκαθολική όσο και η Προτεσταντική Εκκλησία θεωρήθηκαν από τοπικές ορθόδοξες συνόδους ως ετερόδοξες και αιρετικές, αποκομμένες δηλαδή από τη μια, αγία, καθολική και αποστολική Εκκλησία. Η απόφανση, βέβαια, αυτή δεν είναι οριστική και τελεσίδικη, αφού δεν θεσπίσθηκε από οικουμενική σύνοδο. Σήμερα υπάρχουν ορθόδοξοι θεολόγοι που παρά τις σαφείς διαφωνίες των ετεροδόξων Εκκλησιών σε θεμελιώδη δόγματα, όπως το τριαδικό, το χριστολογικό, το σωτηριολογικό, κ.α. θεωρούν τους πιστούς των Εκκλησιών αυτών ως ασθενή μέλη της μιας Εκκλησίας, στην οποία ανήκουν και οι Ορθόδοξοι ως υγιά μέλη. Πάντως μέχρι αποφάνσεως οικουμενικής συνόδου της Ορθόδοξης Εκκλησίας είναι σκόπιμο να τους περιβάλλουμε με αγάπη και να περιμένουμε την επιστροφή τους στην Ορθοδοξία».

Η παραπάνω άποψη είναι καταγεγραμμένη στο υπό τον τίτλο «Δυτική Θεολογία και Πνευματικότητα – Σημειώσεις από τις πανεπιστημιακές παραδόσεις», βιβλίο - διδακτικό εγχειρίδιο, το οποίο έχει εκδοθεί από την «Υπηρεσία δημοσιευμάτων του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) και ευρίσκεται η εν θέματι άποψη του κ. καθηγητού εις το Κεφάλαιον 5, Περί Εκκλησιολογίας, σελίδα 38 του βιβλίου. Συγγραφέας του οποίου είναι ο κ. Δημ. Τσελεγγίδης.

Περιμένουμε τον σχολιασμό του κ. Κερμενιώτη επί αυτής της απόψεως, του κ. Τσελεγγίδη (αν, επί παραδείγματι, τη θεωρεί - και αυτή - …«σχιζοφρενική», κλπ). Και, φυσικά, θα επανέλθουμε.

ΥΓ 1: Σε μια πρώτη (μη) απάντηση που μας έδωσε ο κ. Κερμενιώτης, μέσω του ιστολογίου «ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ» (http://thriskeftika.blogspot.com/2010/03/blog-post_7417.html) , αναφέρει ότι «...αύριο το πρωϊ θα προσπαθήσει να επικοινωνήσει με τον κ. Τσελεγγίδη, μια και το, εν λόγω, σχόλιο τον αφορά (σ.σ.: τον κ. Τσελεγγίδη) άμεσα και, ως εκ τούτου, αυτός πρέπει να απαντήσει», κλπ. κλπ.

Φυσικά, αμέσως απαντήσαμε και ζητήσαμε από τον κ. Κερμενιώτη να αφήσει ήσυχο τον κ. καθηγητή και να μας απαντήσει αυτός, γιατί αυτός δημιούργησε το θέμα:

“Κύριε Κερμενιώτη, κατ' αρχήν καλησπέρα σας!
Κατά δεύτερον, μη προσπαθείτε να υπεκφύγετε!..
Aπαντήστε σας παρακαλώ στο πολύ απλό ερώτημα που σας έθεσα...
Αν αμφιβάλετε για τα γραφόμενά μου περί των γραφομένων στο βιβλίο
"Δυτική Θεολογία και Πνευματικότητα – Σημειώσεις από τις πανεπιστημιακές παραδόσεις", γράψτε μου το e-mail σας να σας το στείλω τώρα σε copy τις σχετικές σελίδες... Αφήστε κατά μέρος τον αξιότιμο καθηγητή κ. Τσελεγγίδη και το άν θα πρέπει να απαντήσει αυτός...
Δεν ευρίσκομαι σε αντιπαράθεσή με τον κατά πάντα σεβαστό καθηγητή (μου), αλλά με σας που θέλετε να κάνετε τον "καθηγητή", αλλά με τρόπο και ύφος ανοίκειο για καθηγητή. (Εσείς κάνετε κρίσεις και σχολιασμούς και περιμένετε ν' απαντήσουν άλλοι για σας; Τι ...άνετος που είσθε κύριε συνάδελφε..)

Περιμένουμε την (δική σας, εννοείται) απάντησή…”.

YΓ 2: Τονίζουμε από τη πλευρά μας ότι με τον κ. Τσελεγγίδη, όχι μόνο δεν ευρισκόμαστε σε αντιπαράθεση, αλλ’, απεναντίας, ακόμη προστρέχουμε στα συγγράματά του όταν ασχολούμαστε με δογματικά θέματα καθώς και με το θέμα του διαχριστιανικού διαλόγου. Στο τελευταίο σχετικό μας άρθρο, μάλιστα, το οποίο τιτλοφορήθηκε «Απ’ τη Ραβέννα στη Θεσσαλονίκη», (http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=123) για την τεκμηρίωση των θέσεών μας, περί του δικαίου της Ορθοδόξου πλευράς, στα συγγράματά του κ. Τσελεγγίδη προστρέξαμε.

ΥΓ 3: Οταν λέγομεν ότι ευρισκόμεθα εις αντιπαράθεση μαζί σας κ. Κερμενιώτη, προς Θεού, δεν το εννοούμε με την έννοια της σύγκρουσης, αλλά της σύγκρισης απόψεων, γνωμών, θέσεων, κλπ. Προσδοκούμε να λυθεί αδελφικώς η παρεξήγηση, εν πνεύματι αγάπης και με διάθεσιν καταλλαγής. Μην λησμονείτε ότι διάγομεν την Αγίαν Μεγάλην Τεσσαρακοστήν και οφείλομεν να δώσουμε εμπράκτως το παράδειγμα της μετανοίας.

(Αναμένομεν υπομονετικώς την εν θέματι απάντησή σας....)

"Ιδιώτευση και διάλογος"

Aπό τον πρωτοπρεσβύτερο π. Κωνσταντίνο Νευροκοπλή, θεολόγο και εφημέριο του ιερού ναού Αναλήψεως Θεσσαλονίκης, λάβαμε και ευχαρίστως δημοσιεύουμε την παρακάτω επιστολή του, η οποία αποτελεί σχόλιο στο -υπό τον τίτλο "Ο Ρωμαιοκαθολικισμός δεν μπορεί να θεωρηθεί Εκκλησία..." - άρθρο που αφορά στην ομιλία του καθηγητού της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ κ. Δημ. Τσελεγγίδη (http://religiousnet.blogspot.com/2010/03/blog-post_14.html και http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=1875), τη περασμένη Κυριακή στη Λάρισα:

* * * * * *

“Ιδιώτευση και διάλογος”

Είναι μερικές φορές που αισθανόμαστε πως κάποιοι θέλουν να μας κλειδαμπαρώσουν σε ένα δωμάτιο. Για να μην διαμαρτυρόμαστε μας διαβεβαιώνουν πως πρόκειται για “το ίδιο υπερώο” στο οποίο εμφανίστηκε ο αναστημένος Χριστός. Οι αλήθειες που μας κρύβουν είναι δύο. Πρώτη, πως οι φοβισμένοι δεν είμαστε εμείς “οι έγκλειστοι”, αλλά όσοι περιτοιχίζουν την συνείδησή μας με τις δικές τους φοβίες και δεύτερη πως κρατούν για τον εαυτό τους το αποκλειστικό προνόμιο του να μπαινοβγαίνουν από τους τοίχους “των θυρών κεκλεισμένων”. Βέβαια οι τοίχοι αυτοί υψώνονται μέσα τους και κατασκευάζονται είτε από φάσματα κενοδοξίας είτε από χίμαιρες ενοχών.

Θα στέκει διαχρονικό πρόβλημα για τους πιστούς η διαχείρηση των ψευδο-ομολογιών του εσωτερικού τους κόσμου. Η ανάγκη του να ονομαζόμαστε εμείς οι “ορθόδοξοι” για να καταπραΰνουμε την φοβία του μήπως δεν είμαστε. Η αδυναμία του να ψιθυρίσουμε ήσυχα στους εφιάλτες μας, πως γινόμαστε χριστιανοί και πως ακόμα δεν γινήκαμε. Είμαστε χριστιανικές κοινότητες που πορεύονται στην γεύση της Εκκλησίας σε κάθε τους σύναξη ευχαριστιακή, αλλά δεν φυλακίζεται η γεύση στην ιστορία…

Τι είναι Εκκλησία; Εαν ρωτήσουμε τον εαυτό μας θα βρούμε την απάντηση; Δεν μας ξεπερνά κατά πολύ το ερώτημα; Εάν σεβόμαστε το δικό μας ταξίδι τότε πως εκτοξεύουμε δηλητηριώδη βέλη στους συνταξιδιώτες μας;

Η τιμή στους Πατέρες προυποθέτει δύο αφανείς πραγματικότητες. Η πρώτη, να μην τους υποτάσσεις στα υστερόβουλα σχέδιά σου και η δεύτερη να μην τους επικαλείσαι από ματαιοδοξία θέλοντας να υποβάλεις στους ακροατές σου το αίσθημα πως είσαι και εσύ τόσο σπουδαίος όσο ήταν και αυτοί.

Αυτοί λοιπόν οι οδηγοί μας δεν ήταν μήτε κουτοί, μήτε αναίσθητοι όταν απέφευγαν να καταδικάσουν σε Σύνοδο τη Ρωμαϊκή Εκκλησία και τις Εκκλησίες της Μεταρρύθμισης ως αιρετικές. Ελπίζω επίσης να αποδεχόμαστε πως με την φροντίδα της Πρόνοιας του Θεού έλαβαν χώρα ως τα σήμερα όλες οι Οικουμενικές Σύνοδοι. Θα τα βάλουμε μήπως μαζί Του, γιατί αμελεί εδώ και δέκα αιώνες να τακτοποιήσει μια τόσο “σοβαρή” εκκρεμότητα; Πατέρες που αγίασαν επί δέκα αιώνες έπασχαν στην ομολογία;

Η Ρωμαϊκή Εκκλησία έχει την θεία χάρη και μόνο από το γεγονός της ύπαρξης της Ορθόδοξης Εκκλησίας που αγαπητικά περιποιείται τα τραύματά Της. Όπως και ο πρεσβύτερος υιός της ευαγγελικής παραβολής του Ασώτου ανήκει στην οικογένεια του Πατέρα Του που παρακλητικά τον θεραπεύει διαλεγόμενος μαζί του. Πιστεύει κανείς πως η άρνησή του να συμμετάσχει στο Δείπνο του στερεί την ιδιότητα του υιού; Το χάριν του ασώτου Δείπνο γίνεται αιτία να χορηγηθεί μεγαλύτερη χάρη και στο μεγάλο αδελφό. Εάν η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν γίνει χορηγός ελέους και αληθείας στην Πρεσβυτέρα αδελφή Της τότε θα καταντήσει μια Εκκλησία “ιδιωτών” και από την πίσω πόρτα θα εκπληρώσει με την πράξη Της την θεωρία του filioque.

Ο Διάλογος με την Ρωμαϊκή Εκκλησία σαν πράξη υποστηρίζει την άρνηση του filioque. Η θεολογία του filioque έχει πνευματικό καρπό ο καθένας να ενδιαφέρεται μόνον για τον εαυτό του περιφρονώντας τον άλλο. Όσοι υποστηρίζουν την διακοπή του Διαλόγου σαρκώνουν αντί της εικόνας της κοινωνίας του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος εκείνη της ιδιώτευσης του Πατέρα μέσω της εκπόρευσης του Αγίου Πνεύματος και της ιδιώτευσης του Υιού μέσω του ίδιου έργου. Αυτήν την ρήξη αρνείται από την ίδια του την φύση ο Διάλογος των αδελφών Εκκλησιών.

π. Κωνσταντίνος Νευροκοπλής

Εφημέριος Ι. Ν. Αναλήψεως Θεσ/νικης

"Ο βίαιος Θεός της Π.Δ: Σύγχρονη ερμηνευτική προσέγγιση"

Το δίκτυο «ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΣ» διοργανώνει εκδήλωση με ομιλία του καθηγητή του Τμήματος Θεολογίας του Α.Π.Θ κ. Μιλτιάδη Κωνσταντίνου με θέμα: “Ο βίαιος Θεός της Παλαιάς Διαθήκης: Σύγχρονη Ερμηνευτική Προσέγγιση.”

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί σήμερα Πέμπτη, 18 Μαρτίου και ώρα 7.30 μ.μ, στην αίθουσα «Δ. Κωνσταντόπουλου» της Νομικής Σχολής του Α.Π.Θ (1ος όροφος).
Βλ. "Amen.gr":http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=1886

"Θεολόγοι εναντίον θεολόγων..."

"Η Ένωση και ο Σύνδεσμος, (Διαφορές αντιλήψεων ή αγνόηση συνεπειών;)".

Kριτική στην ίδρυση του Πανελλήνιου Θεολογικού Συνδέσμου με την επωνυμία "ΚΑΙΡΟΣ, για την αναβάθμιση της θρησκευτικής εκπαίδευσης" ασκεί με ανακοίνωσή του το Δ.Σ. της Πανελλήνιας Ενωσης Θεολόγων (ΠΕΘ). Ολόκληρη η ανακοίνωση του Δ.Σ. της ΠΕΘ στην ιστοσελίδα "Ζωηφόρος": http://www.zoiforos.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=3127&Itemid=1

* Βλ. και ρεπορτάζ στο "Amen.gr": "Θεολόγοι εναντίον θεολόγων...": http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=1888

Η ακολουθία του Ακαθίστου Υμνου στη Παναγία Αρμενίου

Εκ του εκκλησιαστικού συμβουλίου του προσκυνηματικού ιερού ναού της Παναγίας του Αρμενίου ανακοινώνεται ότι την ερχόμενη Παρασκευή, 19 Μαρτίου 2010 και ώρα 5 μ.μ. θα τελεσθεί η ακολουθία του Ακαθίστου Υμνου προς τιμήν της Υπεραγίας Θεοτόκου. Με την ακολουθία αυτή ολοκληρώνεται ο κύκλος των Χαιρετισμών που διεξάγονται κάθε Παρασκευή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής.

* Η ακολουθία του Ακαθίστου Ύμνου είναι γραμμένη τον 6ο αιώνα μ. Χ. από τον Ρωμανό τον Μελωδό, κατά πολλούς ερευνητές, ή από άλλον άγνωστο ποιητή και υμνογράφο, και αποτελεί το μοναδικό Κοντάκιο που διαβάζεται ολόκληρο στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Το Κοντάκιο αυτό είναι έμμετρο ποίημα που αποτελείται από το λεγόμενο Προοίμιο και από 24 Οίκους, με εφύμνια το "Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε" και το "Αλληλούια". Τον 7ο αιώνα, όταν η Κωνσταντινούπολη πολιορκούνταν από τους Αβάρους, ο λαός της πριν την τελική μάχη, έψαλε το Κοντάκιο αυτό όλη τη νύχτα, χωρίς κανείς να καθίσει, όπως αναφέρει η παράδοση, και γι' αυτό ο Ύμνος ονομάστηκε Ακάθιστος. Πρόκειται για ένα από τα πιο όμορφα μελουργήματα της Βυζαντινής περιόδου της Εκκλησίας μας, που συγκινεί μέχρι σήμερα πλήθος ανθρώπων!

Τσελεγγίδης: "Ο Ρωμαιοκαθολικισμός δεν μπορεί να θεωρηθεί Εκκλησία..."

* «Αγεφύρωτο το χάσμα, δεν έχουν νόημα οι θεολογικοί διάλογοι αν δεν λυθούν οι διαφορές στο δόγμα…», ανέφερε ο καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ κ. Δημ. Τσελεγγίδης μιλώντας στη Λάρισα

Την άποψη ότι η Ρωμαιοκαθολικισμός και ο Προτεσταντισμός δεν μπορούν να θεωρηθούν Εκκλησίες και ότι αποτελούν «αιρέσεις», εξέφρασε από τη Λάρισα ο καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ κ. Δημ. Τσελεγγίδης, μιλώντας σήμερα Κυριακή (14/03/2010) το πρωϊ , σε εκδήλωση που συνδιοργάνωσαν η τοπική Ενωση Θεολόγων και η Χριστιανική Εστία «Ο Απ. Παύλος».

Αναπτύσσοντας το θέμα «H σημασία του δόγματος στους διαλόγους με τους ετεροδόξους για την εν Χριστώ ενότητα», ο κ. Τσελεγγίδης τόνισε ότι το δόγμα, αποτελώντας τον δείκτη και την μαρτυρία του ορθοδόξου φρονήματος, θα πρέπει ν’ αποτελεί τη πρώτη και βασική προϋπόθεση στη πορεία ενός διαλόγου που στοχεύει στην επάνοδο των πεπλανημένων στην Μια, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία. Aυτή η Εκκκλησία, υπογράμμισε, δεν είναι άλλη από την Ορθόδοξη, από την οποία, όμως, όπως επεσήμανε ο ομιλητής, οι ρωμαιοκαθολικοί απεσχίσθησαν το 1054, εξ αιτίας των δογματικών τους παρεκκλίσεων, με κυριότερη αυτή του «filioque», βάσει της οποίας το Αγιο Πνεύμα δεν εκπορεύεται μόνο από τον Πατέρα (σύμφωνα με την ορθόδοξη διατύπωση στο Σύμβολο της Πίστεως), αλλά και από τον Υιό.

Ο κ. Τσελεγγίδης διαφοροποιήθηκε απο τις απόψεις του Πατριαρχείου, της Εκκλησίας της Ελλάδος και των άλλων αυτοκεφάλων Ορθοδόξων Εκκλησιών (που θεωρούν μεν αιρετικές τις δοξασίες των Ρωμαιοκαθολικών για το «filioque» και το «Πρωτείο» του Πάπα, αλλά όχι και αιρετική σύμπασα της Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, καθώς δεν υπήρξε προς τούτο απόφαση Οικουμενικής Συνόδου) υποστηρίζοντας ότι ο Ρωμαιοκαθολικισμός από τη στιγμή που διέστρεψε το δόγμα έχασε τη θεία χάρη, εξέπεσε της Εκκλησίας, συνεπώς έπαυσε να είναι Εκκλησία, αποτελώντας μια αιρετική χριστιανική κοινότητα. Ο ομιλητής εκτίμησε ότι στην πραγματικότητα το εκκλησιαστικού χαρακτήρα χάσμα ανάμεσα στις δύο πλευρές – την Ορθόδοξη και τη Ρωμαιοκαθολική - είναι προς το παρόν αγεφύρωτο, γεγονός το οποίο, κατά τη γνώμη του, οφείλεται στην εσφαλμένη μέθοδο του θεολογικού διαλόγου, στην υιοθέτηση δηλαδή του "επί ίσοις όροις" διαλόγου με παρούσες τις διαφορές στο δόγμα. Αν δεν αρθεί η παρέκκλιση των Ρωμαιοκαθολικών από το δόγμα οι διάλογοι δεν έχουν ουσιαστικό νόημα….», κατέληξε ο ομιλητής.

* Στη εκδήλωση παραβρέθηκαν: ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου κ.κ. Ιγνάτιος, ο οποίος συνταυτίσθηκε με τις ομολογιακές, όπως τις χαρακτήρισε, θέσεις του ομιλητή καθηγητή, ο πρόεδρος της Χριστιανικής Εστίας Λάρισας «Ο Απ. Παύλος», επίκουρος καθηγητής του Ιονίου πανεπιστημίου κ. Αθαν. Ευσταθίου, ο πρόεδρος της τοπικής Ενωσης Θεολόγων (παραρτήματος της Πανελλήνιας Ενωσης Θεολόγων) κ. Βασ. Στεργιούλης, ο διευθυντής Β/’θμιας Εκπαίδευσης και αντιπρόεδρος της Ενωσης Θεολόγων κ. Ιωάννης Καραμήτρος, ο γενικός γραμματέας και το μέλος της Διοικούσας Επιτροπής της Ενωσης Θεολόγων κ.κ. Ευαγ. Κουβαράς και Χάρης Ανδρεόπουλος, ο δήμαρχος Αμπελώνα και δρ. Θεολογίας κ. Αθαν. Χρυσοβέργης, ο πρόεδρος του Συλλόγου Σαρακατσαναίων Λάρισας κ. Στέλιος Σούρλας, ο πρώην πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου κ. Φερ. Νάνης, εκπρόσωποι άλλων τοπικών φορέων και πολύς κόσμος.

_____________________________________________

* Οι απόψεις του διαχειριστού του ιστολογίου Xάρη Ανδρεόπουλου, για τον διαχριστιανικό διάλογο, εδώ: http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=123

Oμιλία για το διάλογο με τους ετεροδόξους

Η Χριστιανική Εστία Λάρισας «Ο Απ. Παύλος» διοργανώνει διάλεξη που θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσά της, επί της οδ. Ανθίμου Γαζή 35 (απέναντι από το 1ο Γυμνάσιο), τη Κυριακή, 14 Μαρτίου 2010 και ώρα 11.30 π.μ., με θέμα «H σημασία του δόγματος στους διαλόγους με τους ετεροδόξους για την εν Χριστώ ενότητα».

Ομιλητής θα είναι ο κ. Δημ. Τσελεγγίδης, καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

"Οι μεταμορφώσεις του ελληνοχριστιανισμού (19ος - 20ος αιώνας)"

Επιστημονικό συμπόσιο στο Βόλο από το Τμήμα Ιστορίας – Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας σε συνεργασία με την Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών της Ιεράς Μητρόπολης Δημητριάδος.

Σκοπός του τριήμερου συμποσίου, που ξεκινά την ερχόμενη Παρασκευή, 12 Μαρτίου 2010, είναι η διερεύνηση των σχέσεων ελληνισμού και χριστιανισμού κατά τον 19ο και 20ο αιώνα, με αναφορές στο ιστορικό παρελθόν. Το ζήτημα είναι γνωστό και πολυσυζητημένο, αλλά περισσότερο με ρητορικούς και πολεμικούς όρους παρά με ιστορικούς. Εκκινώντας από τα ιδεολογικά ρεύματα που συμπυκνώθηκαν στον όρο ελληνοχριστιανικός πολιτισμός, περνώντας από τις διακηρύξεις για την Ελλάδα των Ελλήνων Χριστιανών και φθάνοντας στις διάφορες εκδοχές ελληνορθοδοξίας, θα επανεξεταστούν οι ιστορικοί όροι αντιπαράθεσης, συμπόρευσης και διαπραγμάτευσης ιδεών και αξιών οι οποίοι καθόρισαν, σε μεγάλο βαθμό, την εξέλιξη του ελληνισμού και του χριστιανισμού στην Ελλάδα και διαμόρφωσαν τις κυρίαρχες εκφάνσεις της νεοελληνικής ιδεολογίας. Παραλλήλως, θα σχολιαστούν οι ρόλοι του σύγχρονου ελληνικού κράτους και της αυτοκεφάλου ελληνικής Εκκλησίας, καθώς επίσης το παρόν και μέλλον των σχέσεών τους. Ιδιαίτερη αναφορά θα γίνει στους κοινωνικούς και πολιτικούς όρους που υπαγόρευσαν τις συγκεκριμένες εξελίξεις και στις επιπτώσεις που είχαν οι εξελίξεις αυτές στη διαμόρφωση των σύγχρονων ιδεολογικών και θρησκευτικών ρευμάτων στην Ελλάδα.

* Σημειώνεται ότι την Παρασκευή 12 Μαρτίου 2010 ο Σεβ. Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος θα χοροστατήσει στην Β' Ακολουθία των Χαιρετισμών, στον ιερό ναό Αναλήψεως του Χριστού Βόλου, στις 9.00 μ.μ.

* Αναλυτικά για το πρόγραμμα του επιστημονικού συμποσίου στο Αmen.gr: http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=1830

Eπιμορφωτική ημερίδα θεολόγων στη Χίο

O Σχολικός Σύμβουλος Θεολόγων Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου σε συνεργασία με τη Διεύθυνση Δευτροβάθμιας Εκπαίδευσης ν. Χϊου και την Ενωση Θεολόγων Χίου διοργανώνει επιμορφωτική ημερίδα, τo Σάββατο, 13 Μαρτίου 2010, και ώρα 09:30, στο Γυμνάσιο Καλλιμασιάς, με το ακόλουθο πρόγραμμα:

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

09:30. Προσέλευση - Χαιρετισμοί.

ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ09:45-10:30. «Το μάθημα των Θρησκευτικών στο Δημόσιο Σχολείο: Προβληματισμοί και Προοπτικές».

* Εισηγητής: Σταύρος Γιαγκάζογλου, Σύμβουλος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου.

10:30-11:15. Συζήτηση.

11:15-11:30. Διάλειμμα.

11:30-12:15. «Το ερώτημα για το Θεό και οι νέοι. Όψεις ενός υπαρξιακού διαλόγου».

* Εισηγητής: Ανδρέας Αργυρόπουλος, Σχολικός Σύμβουλος Θεολόγων Περιφέρειας Β. Αιγαίου.
12:15-12:45. Συζήτηση.

Θα ακολουθήσει κοινή τράπεζα.

* Για περισσότερες πληροφορίες: τηλ:. 22510-37238, κινητό: 697321608. e-mail: arganda@sch.gr

"Πορεία προς την αγιότητα"

ΜΕ ΟΔΗΓΟ ΤΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ

Πορεία προς την αγιότητα

* Επίκαιρες αναφορές του λογίου μοναχού π. Μωϋσή, μ’ αφορμή τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή, σε εκδήλωση της Ενωσης Θεολόγων Λάρισας

Tις ιδιαίτερα επίκαιρες για τη περίοδο της Μεγάλης Τεσσαροκοστής που διερχόμαστε και ύψιστες για εμάς τους χριστιανούς αρετές της μετάνοιας και της ταπείνωσης, υπενθύμισε ο γνωστός, λόγιος αγιορείτης μοναχός π. Μωϋσής μιλώντας το απόγευμα του περασμένου Σαββάτου στη εκδήλωση που διοργάνωσε η Ενωση Θεολόγων Λάρισας.

Αναπτύσσοντας το θέμα «Μετά πάντων των Αγίων» και ενώπιον του πυκνού ακροατηρίου που κατέκλυσε την αίθουσα της Χριστιανικής Εστίας «Ο Απ. Παύλος», ο π Μωϋσής τόνισε ότι κύριος σκοπός της ζωής του ανθρώπου, στη πορεία προς τη σωτηρία, είναι η κατάκτηση της αγιότητας.

Είναι η αγιότητα στις μέρες μας εφικτή; Ναι, αλλά χρειάζεται να τηρηθούν κάποιες προϋποθέσεις, τόνισε ο ομιλητής, περιγράφοντας ως τέτοια τη προετοιμασία της ψυχής ώστε να είναι σε θέση να δεχθεί τις κλήσεις της μετανοίας και της ταπείνωσης που αποτελούν την αφετηρία προκειμένου επιτύχουμε τη κατά χάρη θέωσή μας, να ευδοκιμήσει, δηλαδή, εντός μας η αγιωσύνη.

Επικαλούμενος την Αγία Γραφή, την λέγουσα ότι «ο Θεός υπερηφάνοις αντιτάσσεται, ταπεινοίς δε δίδωσι χάριν» (Παροιμ. 3, 34 και Ιακ. 4, 6) ο π. Μωϋσής αναφέρθηκε σε παραδείγματα συγχρόνων πατέρων που μέσα από τη ταπεινότητά τους έχουν περάσει, κατά τη συνείδηση του πληρώματος της Εκκλησίας, τη πύλη της αγιότητας, όπως, π.χ. ο π. Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης, ο οποίος έλεγε για τους επισκέπτες του ότι «νομίζουν ότι ερχόμενοι σε μένα συναντούν έναν άγιο, ενώ εγώ είμαι ο πιο αμαρτωλός», ο π. Παϊσιος, ο οποίος αντιδρούσε στις φωτογραφήσεις που επεδίωκαν μαζί του οι επισκέπτες του λέγοντας «δεν είμαι αξιοθέατο ή μουσείο…», κ.α.

Η αγιότητα, υπογράμμισε ο π. Μωϋσής, είναι κοινωνία με τον Πανάγιο Θεό, δεν είναι ανθρώπινο επίτευγμα. Η αγιότητα είναι η αληθινή ισορροπία, η πραγματική υγεία, η ουσιαστική σχέση με τον Θεό. Η υπακοή στην εντολή του να γίνουμε άγιοι όπως είναι Αυτός. Το θέλημα του Θεού είναι ο αγιασμός μας. Αγιότητα σημαίνει ν’ ακολουθείς τον Χριστό και στη Γεσθημανή και στον Γολγοθά…».

- Τον ομιλητή προλόγισε ο πρόεδρος της τοπικής Ενωσης Θεολόγων (παραρτήματος της Πανελλήνιας Ενωσης Θεολόγων) κ. Βασ. Στεργιούλης, ενώ με παρέμβασή του συνεχάρη τον π. Μωϋσή για τη θαυμάσια ομιλία του και ο παρευρισκόμενος στη εκδήλωση σεβασμιώτατος μητροπολίτης Κεντρώας Αφρικής κ. Ιγνάτιος (Μαδενλίδης). Παραβρέθηκαν ακόμη και συνεχάρησαν τον ομιλητή ο πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητρόπολης Λάρισας πανοσιολογιώτατος αρχιμ. π. Αχίλλιος, ο διευθυντής Β/θμιας εκπαίδευσης (και αντιπρόεδρος της Ενωσης Θεολόγων) κ. Ιωαν. Καραμήτρος, ο πρόεδρος της Χριστιανικής Εστίας κ. Αθαν. Ευσταθίου, ο πρώην πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου κ. Φερ. Νάνης και εκπρόσωποι άλλων τοπικών φορέων.

* Tέλος, ανακοινώθηκε ότι την ερχόμενη Κυριακή, 14 Μαρτίου και ώρα 11.30 π.μ., στην ίδια αίθουσα, η Χριστιανική Εστία διοργανώνει ανοικτή εκδήλωση με θέμα «Η σημασία του δόγματος στους διαλόγους με τους ετεροδόξους για την εν Χριστώ ενότητα» και ομιλητή τον κ. Δημ. Τσελεγγίδη, καθηγητή της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ.

Το "έκκλητον", οι Κανόνες και οι Νόμοι

* Στηριγμένη «εις την αρχαία συνήθειαν και την σχετικήν κανονικήν παράδοσιν της Ορθοδόξου Εκκλησίας» η θεσμοθέτησή του στο Καταστατικό Χάρτη, σύμφωνα και με τον πολιτειακό νομοθέτη – Πως εφαρμόσθηκε από την ελλαδική Εκκλησία τη τελευταία 50ετία – Αναγνώρισαν και εφήρμοσαν, εν τέλει, το «έκκλητο» ακόμη και Μητροπολίτες που το πολέμησαν…

Είναι δυνατόν άνθρωποι (λειτουργοί: επίσκοποι και πρεσβύτεροι) της καθ’ ημάς Εκκλησίας προς επίρρωσιν των αρνητικών επιχειρημάτων τους για το «έκκλητο» (εξ αφορμής της υπόθεσης του πρώην μητροπολίτου Αττικής και νυν μοναχού Παντελεήμονος Μπεζενίτη) να επικαλούνται τους νόμους της πολιτείας, ενώ ο ίδιος ο πολιτειακός νομοθέτης του «εκκλήτου» για να το θεσμοθετήσει επικαλέσθηκε τους κανόνες της Εκκλησίας;

Kι’ όμως: ενώ τις τελευταίες ημέρες τινές (ελάχιστοι, αλλά θορυβούντες) επίσκοποι και λοιποί κληρικοί δεν προλαβαίνουν ν’ αραδιάζουν νόμους και διατάξεις της πολιτειακής νομοθεσίας αποσκοπώντας να στερήσουν από το Οικουμενικό Πατριαρχείο το κανονικό δικαίωμά του να δέχεται «έκκλητες» προσφυγές καταδικασθέντων αρχιερέων, την ίδια ώρα, αν ρίξει κάποιος μια ματιά στην εισηγητική έκθεση για τον ισχύοντα Καταστατικό Χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος (ν. 590/1977) και ιδίως εις την παράγραφο 5, αρθ. 11 αυτής, δεν θα νιώσει παρά θαυμασμό για τον σεβασμό που τρέφει προς τον εκκλησιαστικό θεσμό ο νομοθέτης καθιερώνοντας εν προκειμένω (στο αρθ. 44, παρ. 2 του Κ.Χ.) το έκκλητο, βασιζόμενος, όχι σε νόμους και διατάξεις του Καίσαρα, αλλά «εις την αρχαία συνήθειαν και την σχετικήν κανονικήν παράδοσιν της Ορθοδόξου Εκκλησίας». Βλ. άρθρο στη Πύλη Εκκλησιαστικών Ειδήσεων, "Amen.gr": http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=1810

H θεολογική προσέγγιση της πολυπολιτισμικότητας

* «Ναι στην αποδοχή της νεωτερικότητας, με θεμελίωση της χριστιανικής μαρτυρίας στη δημόσια εκπαίδευση», τόνισε ο καθηγητής Θεολογίας του ΑΠΘ κ. Πέτρος Βασιλειάδης μιλώντας σε επιστημονική ημερίδα θεολόγων στη Λάρισα

Υπέρ της αναγκαιότητας να ξεπερασθεί η διαλεκτική αντίθεση μεταξύ του κατηχητικού και γνωσιολογικού χαρακτήρα του θρησκευτικού μαθήματος τάχθηκε ο καθηγητής του τμήματος Θεολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) κ. Πέτρος Βασιλειάδης, τονίζοντας ότι αυτό που πρωτίστως έχει σημασία είναι η αντίληψη του τρόπου με τον οποίο ένα πιστός ορθόδοξος θεολόγος οφείλει να καταθέτει τη μαρτυρία του στη σύγχρονη πολυπολιτισμική κοινωνία.

Αναλυτικό (φωτο-) ρεπορτάζ:

α) στην "Ελευθερία": http://www.eleftheria.gr/viewarticle.asp?aid=16995&pid=7&CategoryID=7 και

β) στο Αmen.gr: http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=1797

(Αναδημοσίευση στη ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Λαρίσης: http://www.imlarisis.gr/main.php?p=1002&more=1#more1002)

Η πολυπολιτισμικότητα στο μάθημα των Θρησκευτικών

Επιστημονική - επιμορφωτική ημερίδα με θέμα «H πολυπολιτισμικότητα στο μάθημα των Θρησκευτικών» διοργανώνει ο Σχολικός Σύμβουλος Θεολόγων Ν. Λάρισας σε συνεργασία με την Ιερά Μητρόπολη Λαρίσης και Τυρνάβου. Η εκδήλωση που είναι ενταγμένη στο ετήσιο πρόγραμμα της επιμόρφωσης των θεολόγων εκπαιδευτικών θα πραγματοποιηθεί σήμερα, Τετάρτη, 3 Μαρτίου 2010 και ώρα 6 μ.μ. στην αίθουσα «Επιούσιος» του Επισκοπείου (οδ. Ιωαννίνων 3, Λάρισα). Της ημερίδας θα προηγηθεί η ακολουθία του Μεγάλου Αποδείπνου, στον παρακείμενο του Επισκοπείου ιερό ναό της Αγίας Τριάδος, στις 5 μ.μ.

* Αναλυτικά το πρόγραμμα στο "amen": http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=1787
και στο Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο (sch.gr): http://www.sch.gr/portal/media-type/html/language/el/user/anon/page/default.psml/js_pane/7000,710?ev=ok&pn=5

Ομιλία του π. Μωϋσή στη Λάρισα