Πρωτοπρεσβυτέρου
Δημητρίου Ν.
Θεοδωροπούλου,
Προϊσταμένου
Ἱ. Ν. Ἁγ. Γεωργίου Καρδίτσης
«Νοῦς
ἀποστὰς τοῦ Θεοῦ, ἢ κτηνώδης γίνεται ἢ δαιμονιώδης» (Ἅγ.
Γρηγόριος Παλαμᾶς, ΕΠΕ 11, 226).
Ὅταν ὁ νοῦς
τοῦ ἀνθρώπου ἀπομακρύνεται ἀπὸ τὸν Θεό, γίνεται κτηνώδης, ὁ ἄνθρωπος ὁδηγεῖται
σ’ αὐτὸ ποὺ ὀνομάζουμε ἀποκτήνωσις, σὲ πράξεις δηλαδὴ ποὺ τὰ κτήνη
ἐνεργοῦν, πράξεις ὠμότητος καὶ θηριωδίας, οἱ ὁποῖες γιὰ ἐκεῖνα μὲν εἶναι
φυσιολογικὲς (μέσα στὴν κατάσταση τῆς πτώσεως ἐννοεῖται), γιὰ τοὺς ἀνθρώπους
ὅμως ἀποτρόπαιες, εἰδεχθεῖς, φρικαλέες.
Κάποια
συναισθήματα στὸν ἄνθρωπο ἐκδηλώνονται
κατὰ τρόπον φυσικό, δὲν προέρχονται ἀπὸ ψυχικὴ καλλιέργεια καὶ μόνο. Π.χ. ἡ τρυφερότης
πρὸς τὰ μικρὰ παιδιὰ εἶναι κάτι τὸ φυσιολογικό. Δὲν κάνει κανεὶς προσπάθεια γιὰ
νὰ νιώσει κάτι τέτοιο, ἔρχεται αὐθόρμητα — γι’ αὐτὸ καὶ δὲν συνιστᾶ ἀρετή. Καὶ
ἡ γάτα γιὰ τὰ γατάκια της νιώθει τὸ ἴδιο, καὶ ἡ σκυλίτσα γιὰ τὰ κουταβάκια της.
Μάλιστα βλέπουμε καμμιὰ φορὰ νὰ χαϊδεύει ἡ γάτα ἕνα πουλάκι ἢ ὁ σκῦλος ἕνα
γατάκι. Ἡ τρυφερότης πρὸς τὰ μικρὰ πλάσματα βγαίνει αὐθόρμητα. Καὶ τὸ
ἐπιβεβαιώνει, μὲ τραγικὸ δυστυχῶς τρόπο, αὐτὸ ἡ ἐπικαιρότης σήμερα. Μέσα ἀπὸ τὰ
χαλάσματα τῶν σεισμῶν, πόση χαρὰ γίνεται, ὅταν ἀποσύρεται σῶο ἕνα μικρὸ
πλασματάκι! Δὲν εἶναι ἴδια ἡ χαρὰ καὶ γιὰ τὴν σωτηρία ἑνὸς ἐνήλικα. Τῆς φύσεως
πράγματα εἶναι αὐτά.
Ἕνα
ἄλλο παράδειγμα εἶναι ἡ συστολὴ ποὺ νιώθει κανεὶς ἐνώπιον μιᾶς ἐγκύου γυναικός·
ἢ θηλαζούσης. Ἄκουσα κάποτε τὸν γνωστὸ φιλόλογο Κ. Γεωργουσόπουλο νὰ διηγεῖται
τὸ ἑξῆς. «Ὅταν ἤμουν φοιτητής, πήγαινα καμμιὰ φορὰ καὶ διάβαζα στὸ Ἄλσος τοῦ
Ζαππείου (Βασιλικὸς Κῆπος). Μιὰ μέρα στὸ ἀπέναντι παγκάκι κάθησε μία νεαρὴ
κοπέλα μὲ ἕνα καροτσάκι. Κάποιοι νεαροὶ τὴν πλησίασαν καὶ τὴν παρενοχλοῦσαν.
Τότε ἐκείνη ἔβγαλε ἀπὸ τὸ καροτσάκι τὸ μωράκι της καὶ ἄρχισε μπροστά τους νὰ τὸ
θηλάζει. Οἱ νεαροὶ ἔμειναν ἄναυδοι. Ἔσκυψαν τὸ κεφάλι καὶ ἔφυγαν». Κάθε πονηρὰ
ἐπιθυμία καὶ σκέψις ὑποχώρησε μπροστὰ στὴν ἱερότητα τῆς μητρότητος.
Τέλος,
αὐθόρμητα πηγάζει ἀπὸ μέσα μας καὶ ὁ σεβασμὸς πρὸς τοὺς ἡλικιωμένους. Μάλιστα
ἀντιδροῦμε ἔντονα καὶ διαμαρτυρόμαστε ὅταν μπροστά μας ἐξελίσσεται μία σκηνὴ
ἀσέβειας πρὸς κάποιον ἡλικιωμένον ἄνθρωπο.