Του Αντώνη Παναγάκη *
Μετά από πολλά χρόνια, η κάθοδος στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές του νέο-συντηρητικού κόμματος ΝΙΚΗ, έφερε και πάλι στο προσκήνιο «αστοχριστιανικές» απόψεις περί ασύμβατου μεταξύ Χριστιανισμού και Πολιτικής. Αφορμή δόθηκε από το γεγονός ότι στο Καταστατικό του το κόμμα αυτό προβάλλει ως σκοπό του, ανάμεσα στους άλλους, την «υπεράσπιση των αξιών της Ορθοδόξου Χριστιανικής Πίστης» και στην Πολιτική του Διακήρυξη τονίζει ότι η ευόδωση των σκοπών του θα γίνει «με την ευχή της Υπερμάχου Στρατηγού του Γένους». Έτσι οι ψηφοφόροι του, στην πλειοψηφία τους οπαδοί μέχρι πρότινος της κυρίαρχης δεξιάς παράταξης από την οποία απογοητεύθηκαν λόγω της σταδιακής της μετάλλαξης από παραδοσιακή σε νεοφιλελεύθερη, καθοδηγούμενοι ή και χειραγωγούμενοι από ιερείς και κάποιες μονές κυρίως της Β. Ελλάδας βρήκαν πολιτική έκφραση, η οποία μάλιστα κατάφερε να μπει στη Βουλή.
Κατά σύμπτωση την ίδια ακριβώς περίοδο (Μάιος 2023) εκδίδεται το νέο πόνημα του θεολόγου συγγραφέα και εκπαιδευτικού Α. Αργυρόπουλου «Χριστιανισμός και Πολιτική». Η έκδοση αυτή έρχεται να τοποθετήσει τα πράγματα στη θέση τους. Ο αναγνώστης αυτού του βιβλίου θα βρει καίριες απαντήσεις τόσο στην ξαναζεσταμένη σούπα της άποψης «ο χριστιανός δεν ανακατεύεται με την πολιτική», όσο και στις ιδεολογικοπολιτικές απόψεις του συγκεκριμένου πολιτικού μορφώματος που αρνείται να διαλεχθεί με τις κοινωνικοπολιτισμικές προκλήσεις της σημερινής εποχής και με περισσό λαϊκισμό προβάλλει το όραμα της επιστροφής σε μια εξιδανικευμένη (στο φαντασιακό όμως μόνο) εκδοχή της δεκαετίας του ’50, καθώς και τη «νομοθετική ελαχιστοποίηση της κομματοκρατίας»(!)
Το βιβλίο χωρίζεται σε τρία μέρη. Στο πρώτο μέρος και στο πρώτο κεφάλαιο γίνεται μια σύντομη παρουσίαση του Κινήματος της Χριστιανικής Δημοκρατίας και του ιδρυτή της Ν. Ψαρουδάκη.
Στο δεύτερο κεφάλαιο αναπτύσσονται οι θέσεις του συγγραφέα για μια Αυτόνομη Χριστιανική Πολιτική Παρέμβαση στιβαρά τεκμηριωμένες από τα κείμενα της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης, αλλά και τον Πατερικό λόγο. Εδώ βρίσκονται και οι απαντήσεις στις ενστάσεις που προαναφέραμε καθώς και στον τρόπο που ένα κόμμα ή Κίνημα πολιτικοποιημένων χριστιανών βρίσκονται ή όχι κοντά στον τρόπο του Χριστού και του Ευαγγελίου Του. Το παράδειγμα των χριστιανοδημοκρατικών κομμάτων της Δύσης που βρίσκονται προσδεδεμένα στον συντηρητισμό και τον αστικό καπιταλιστικό φιλελευθερισμό δείχνει πόσο μακριά μπορεί να βρεθεί ένα πολιτικό εγχείρημα από τις αρχές της αγάπης, της ελευθερίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης, της αλληλεγγύης και της ισοτιμίας μεταξύ όλων των ανθρώπων, βασικά χαρακτηριστικά του Ευαγγελίου του Χριστού. Ιδιαίτερα ενδιαφέρον και πρωτότυπο αποτελεί το δεύτερο μέρος του βιβλίου το οποίο αναφέρεται στις σχέσεις της Χριστιανικής Πολιτικής Πρότασης με την Αριστερά. Τονίζονται οι αμοιβαίες παρεξηγήσεις που υπήρξαν κατά το παρελθόν, αλλά και η διέξοδος με τον χριστιανομαρξιστικό διάλογο που αναπτύχθηκε σε πολλές χώρες ανά τον κόσμο και στην Ελλάδα κυρίως τη δεκαετία του ’80. Οι αναφορές στις απόψεις του Λένιν, της Ρ. Λούξεμπουργκ, του Ζαν (της Κινέζικης Ακαδημίας Επιστημών), του Φ. Κάστρο κ.ά. δείχνουν ότι ηγέτες της Κομμουνιστικής Αριστεράς διεθνώς μπορεί να μην πίστευαν οι ίδιοι, αλλά σέβονταν το στοιχειώδες δικαίωμα της θρησκευτικής πίστης. Οι αναφορές στη Θεολογία της Απελευθέρωσης, τη Μαύρη Θεολογία καθώς και στην ελληνική πραγματικότητα με τη συνεισφορά του Κλήρου στους εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες και την εθνική αντίσταση με την αναγνώριση του αγώνα αυτού από τους κορυφαίους του αριστερού κινήματος Α. Βελουχιώτη και Ν. Ζαχαριάδη, έρχονται να συμπληρώσουν τη δυναμική αυτού του μέρους.
Στο τρίτο μέρος δεσπόζει παλαιότερη εργασία του συγγραφέα η οποία είχε εκδοθεί αυτόνομα, σχετική με το φλέγον ζήτημα που απασχολεί την ανθρωπότητα σήμερα, την Οικολογία και τη σχέση της με τη Θεολογία. Εδώ προβάλλεται η Ορθόδοξη αντίληψη για την Κτίση, η οποία βρίσκεται στον αντίποδα εκείνων που θεωρούν τον άνθρωπο αφέντη της φύσης και τονίζεται η ευθύνη των χριστιανών μπροστά στην Οικολογική κρίση των ημερών μας. Το βιβλίο κλείνει με παλαιότερη εισήγηση του συγγραφέα σε ημερίδα σχετικά με τη συμβατότητα του οικονομικού φιλελευθερισμού και της Ορθόδοξης αντίληψης για την Οικονομία, όπου καταδεικνύεται σαφώς ότι το οικονομικό αυτό μοντέλο δεν υπηρετεί τον άνθρωπο αλλά το κέρδος. Η δε ελευθερία που επαγγέλλεται αφορά τη διακίνηση του χρήματος και του ατομικού πλουτισμού κι όχι την αγάπη ως συνάντηση του «εγώ» με τον «άλλον».
Όλα τα μέρη του βιβλίου έχουν πλούσια βιβλιογραφία και καλούν τον αναγνώστη να αναζητήσει, ανάλογα με το ιδιαίτερο ενδιαφέρον του, περαιτέρω τεκμηρίωση των θέσεων και των απόψεων του συγγραφέα. Θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε ότι το βιβλίο του Α. Αργυρόπουλου «Χριστιανισμός και Πολιτική» συμβάλλει τα μέγιστα στον φετινό εορτασμό των 70 χρόνων που κλείνει το ιστορικό Κίνημα της Χριστιανικής Δημοκρατίας και η εφημερίδα «Χριστιανική» στην πολιτική πορεία του τόπου και τον ευχαριστούμε γι’ αυτήν την πολύτιμη έκδοση.
* ‘O Αντώνης Παναγάκης είναι Εκπαιδευτικός. Το κείμενο είναι άρθρο του στη «Χριστιανική», φ. 1138/07-12-2023, σελ. 10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου