ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΙΣ ...«AΝΗΣΥΧΙΕΣ» ΤΙΝΩΝ «ΦΑΝΑΡΙΟΜΑΧΩΝ» ΠΕΡΙ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΗΣ «ΔΙΑΣΠΑΣΕΩΣ» (!) ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
Με άρθρο του στο διαδίκτυο υπό τον τίτλο «Επιχείρηση διάσπασης της Εκκλησίας της Ελλάδος» ο δημοσιογράφος κ. Γεώργιος Ν. Παπαθανασόπουλος, αμφισβητεί ευθέως την πνευματική δικαιοδοσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου στις Μητροπόλεις των «Νέων Χωρών». Ο κ. Παπαθανασόπουλος θεωρεί ότι η προβολή και εκ μέρους του Πατριαρχείου του κατοχυρωμένου αυτού δικαιώματός του συνιστά «προσπάθεια να διασπασθεί η ενότητα της Εκκλησίας της Ελλάδος και να περιοριστεί ο ρόλος της στον ελληνικό λαό και στην Ορθοδοξία γενικότερα». Προς επίρρωσιν δε των ισχυρισμών του ο κ. Παπαθανασόπουλος καταφεύγει στο γνωστό, έωλο επιχείρημα, στο παλιό ξεπερασμένο πια «τροπάρι» ότι το (εδώ και 87 συναπτά έτη) υφιστάμενο status της διακριτής – σε σχέση με τον αυτοκέφαλο τμήμα – παρουσίας των Μητροπόλεων των «Νέων Χωρών» στην σύνολη Εκκλησία της Ελλάδος αποτελεί κατάσταση – άκουσον, άκουσον! – «πολιτικά και εθνικά επιζήμια», ενώ η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική. H κατά πάντα αρμονική αυτή σχέση όχι μόνο επιζήμια δεν είναι, αλλά ειδικά στους καιρούς μας αποτελεί για εμάς τους Ελληνες ευλογία, δεδομένων των ιστορικών και εκκλησιαστικών δεσμών της χώρας μας με την ευσεβή πηγή του Γένους μας, το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Επειδή το τελευταίο διάστημα και από άλλους, ομόφρονες του κ. Παπαθανασοπούλου, επιχειρείται να αμφισβητηθούν τα δικαιώματα του Πατριαρχείου στην ελλαδική επικράτεια και να υπονομευθεί η σχέση της κανονικής του ενότητας με την Εκκλησία της Ελλάδος, είναι ευκαιρία να φρεσκάρουμε την μνήμη όσων «βάζουν ζιζάνια» (Ματθ. 13, 24 – 30) μεταξύ Αθηνών και Φαναρίου...
Με άρθρο του στο διαδίκτυο υπό τον τίτλο «Επιχείρηση διάσπασης της Εκκλησίας της Ελλάδος» ο δημοσιογράφος κ. Γεώργιος Ν. Παπαθανασόπουλος, αμφισβητεί ευθέως την πνευματική δικαιοδοσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου στις Μητροπόλεις των «Νέων Χωρών». Ο κ. Παπαθανασόπουλος θεωρεί ότι η προβολή και εκ μέρους του Πατριαρχείου του κατοχυρωμένου αυτού δικαιώματός του συνιστά «προσπάθεια να διασπασθεί η ενότητα της Εκκλησίας της Ελλάδος και να περιοριστεί ο ρόλος της στον ελληνικό λαό και στην Ορθοδοξία γενικότερα». Προς επίρρωσιν δε των ισχυρισμών του ο κ. Παπαθανασόπουλος καταφεύγει στο γνωστό, έωλο επιχείρημα, στο παλιό ξεπερασμένο πια «τροπάρι» ότι το (εδώ και 87 συναπτά έτη) υφιστάμενο status της διακριτής – σε σχέση με τον αυτοκέφαλο τμήμα – παρουσίας των Μητροπόλεων των «Νέων Χωρών» στην σύνολη Εκκλησία της Ελλάδος αποτελεί κατάσταση – άκουσον, άκουσον! – «πολιτικά και εθνικά επιζήμια», ενώ η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική. H κατά πάντα αρμονική αυτή σχέση όχι μόνο επιζήμια δεν είναι, αλλά ειδικά στους καιρούς μας αποτελεί για εμάς τους Ελληνες ευλογία, δεδομένων των ιστορικών και εκκλησιαστικών δεσμών της χώρας μας με την ευσεβή πηγή του Γένους μας, το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Επειδή το τελευταίο διάστημα και από άλλους, ομόφρονες του κ. Παπαθανασοπούλου, επιχειρείται να αμφισβητηθούν τα δικαιώματα του Πατριαρχείου στην ελλαδική επικράτεια και να υπονομευθεί η σχέση της κανονικής του ενότητας με την Εκκλησία της Ελλάδος, είναι ευκαιρία να φρεσκάρουμε την μνήμη όσων «βάζουν ζιζάνια» (Ματθ. 13, 24 – 30) μεταξύ Αθηνών και Φαναρίου...
...η συνέχεια στο Φως Φαναρίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου