Η επόμενη μέρα μετά την 11η Νοεμβρίου κληρονομεί χωρίς αμφιβολία όλα τα τεράστια μέτωπα της χώρας, διαμορφώνει όμως τις προϋποθέσεις για θετική διέξοδο από αυτά
- Η κρίση στην πραγματική οικονομία γίνεται μέρα με τη μέρα όλο και πιο βαθιά, με την ανεργία να αυξάνεται.
- Η απειλή για έξοδο από το ευρώ παραμένει ως δαμόκλειος σπάθη. Απειλεί κεκτημένο που κατά την άποψή μου ισοδυναμεί με τη σοβαρότητα εδαφικής απειλής.
- Η ήδη προβληματική διοίκηση παραλύει με απεργίες και καταλήψεις στη λογική της ανυπακοής.
- Οι ταπεινωτικές συμπεριφορές συγκεκριμένων ηγετών αναμένουν πλήρη απάντηση όχι με λαϊκίστικη ρητορεία, αλλά με πράξη και έργα.
- Η Αριστερά συνασπίζεται όλο και περισσότερο, και δυστυχώς χωρίς εξαιρέσεις, στο "κλαμπ της δραχμής", ανακηρύσσοντας τον εαυτό της στον πλέον αυθεντικό εκπρόσωπο του ελληνικού λαού.
Εγχείρημα δύσκολο σε ένα σύστημα που η πολιτική τρέφεται από την πόλωση, τον λαϊκισμό, τη μετωπική σύγκρουση ανεξαρτήτως ουσιαστικών διαφορών. Τα πολιτικά κόμματα με τις διαφορετικές προσεγγίσεις και θέσεις τους είναι ο πυρήνας της δημοκρατίας. Η δυνατότητα όμως να συνεργάζονται και να συμμαχούν προς όφελος του λαού, τον οποίο εκπροσωπούν, είναι ο πυρήνας της ανεξαρτησίας. Γιατί ανεξάρτητη και δημοκρατική χώρα χωρίς οικονομική ισχύ, δηλαδή δημοσιονομική σταθερότητα και ανάπτυξη, υπάρχει μόνο σε ανερμάτιστα μανιφέστα των δυνάμεων του λαϊκισμού.
* Αρθρο της Υπουργού Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων στο ΕΘΝΟΣ της Κυριακής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου