Η απόφαση της πλειονοψηφίας της νεοεκλεγείσης Δ.Ε. της Ενωσης Θεολόγων Λάρισας να παύσει να λειτουργεί εις το εξής η ιστοσελίδα της Ενωσης, ως forum διαλόγου, και συγκερκιμένα «να μη δημοσιεύονται άρθρα προκειμένου να μη δημιουργούνται έριδες και τριβές και βλάπτεται η εικόνα της Ενωσης»( http://theologylar.blogspot.com/2009/12/blog-post_21.html), δεν στεναχώρησε μόνο εμάς, αλλά και πολλούς φίλους θεολόγους. Δεκάδες είναι τα μηνύματα που λαμβάνουμε στο νέο blog. Eξ αυτών ξεχωρίσαμε δύο, ως ενδεικτικά, και σας τα μεταφέρουμε:
* To πρώτο προέρχεται από την αγαπημένη Θεσσαλονίκη, από αγαπητό φίλο, εκλεκτό θεολόγο και λαμπρό επιστήμονα, που μας γράφει:
«Αγαπητέ μου Χαράλαμπε, Χριστός ετέχθη!
* To πρώτο προέρχεται από την αγαπημένη Θεσσαλονίκη, από αγαπητό φίλο, εκλεκτό θεολόγο και λαμπρό επιστήμονα, που μας γράφει:
«Αγαπητέ μου Χαράλαμπε, Χριστός ετέχθη!
Όλα όσα διαβάζουμε είναι δυσάρεστα. Έρχονται σε συνέχεια μιας απερίγραπτης κλειστότητας που βάλθηκε να κρύψει τη σάρκωση την οποία μόλις γιορτάσαμε. Και στη θέση της ενθρονίσαμε μετά βαϊων και κλάδων το νεκρό είδωλό της, το πτώμα μιας εωσφορικής επάρκειας, που βουλιάζει μέσα στην αυτοερωτικότητα και τον αυτοδοξασμό της απόλυτης εσωστρέφειας. Αλλά πως να το κάνουμε, η ιστορία της θείας Οικονομίας έτσι πορεύονταν πάντοτε έτσι πορεύεται και σήμερα, δραματικά, τραγικά και ταυτόχρονα άκρως δημιουργικά. Ίσως είναι -νομίζω πως στ' αλήθεια είναι- τούτη η παρουσία της νεκρής χώρας, του καλοστημένου και εξουσιαστικού συστήματος, που επιτρέπει να υπάρχουμε μέσα σε έναν άλλο τρόπο, με έναν άλλο ρυθμό, το ρυθμό της χριστοποιητικής δημιουργικότητας, που αναζητά εναγώνια την πρόσληψη του οποιουδήποτε άλλου, του κάθε άλλου, που χτυπά την πόρτα της Εκκλησίας και αναμένει...Και επειδή τα Χριστούγεννα στα πλαίσια του λειτουργικού χώρου της Εκκλησίας δεν είναι μια ανεξάρτητη πραγματικότητα, έχω την αίσθηση πως την πλήρωση και μαζί παραμυθία της υπάρξεως ντύνει εκείνη η προσδοκία, που πηγάζει εκ του τάφου και προοδοποιεί μιαν άλλη αλήθεια...σταυρωμένη και γι' αυτό πραγματική.
Με σαρκωμένες ευχές”
* Το δεύτερο μήνυμα μας έρχεται από φίλο διεκεκριμένο επιστήμονα του εξωτερικού (Στρασβούργο). Είναι λακωτικό, πλήν αρκούντως περιεκτικό νοήματος:
“Xari, xronia polla! Sinixise monos. I pneymatikotita einai panta monaxiki.”
Με σαρκωμένες ευχές”
* Το δεύτερο μήνυμα μας έρχεται από φίλο διεκεκριμένο επιστήμονα του εξωτερικού (Στρασβούργο). Είναι λακωτικό, πλήν αρκούντως περιεκτικό νοήματος:
“Xari, xronia polla! Sinixise monos. I pneymatikotita einai panta monaxiki.”
Σας ευχαριστούμε - συνεχίζουμε!
Miα πυξίδα ρε παιδιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠλήρης σύγχυση των πνευματικών νοημάτων και προσαρμογή στα δικά μας μέτρα!
Ποτέ δεν σταμάτησαν οι δύσκολες περίοδοι στην Εκκλησία μας.Ίσως τώρα να είναι και πιο εύκολες σε σχέση με άλλους αιώνες.Αυτό είναι που μου δίνει την ελπίδα ότι αυτές οι φωνές που ακούγονται και θεολογούν σαν κύμβαλα αλαλάζων δεν πρόκειται ποτέ να επικρατήσουν.
Οι δεκάδες επιστολές να δούμε πότε θα δημοσιευθούν για να έχουμε και εμείς οι απλοϊκοί το μέτρο της δυσαρέσκειας.Αλλά αν κρίνουμε από το αποτέλεσμα της κάλπης τότε δεν βλέπω πως να προοδεύσουμε σαν κλάδος όταν δεν δεχόμαστε την αποδοχή σε κάποια πρόσωπα και την απόρριψη σε κάποια άλλα.Κατακαημένη Δημοκρατία τι σου έμμελε να πάθεις,που σε κόβουνε και σε ράβουνε όπως συμφέρει τον καθένα μας!!!!Ας όψεται ο εγωισμός μας ή αλλιώς ο κρύφο-εγωισμός μας!
Περί Δημοκρατίας και άλλων τινών
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ μαζί σας για την αναγκαιότητα της αποδοχής των αποτελεσμάτων της κάλπης - και, όσον αφορά τον υπογραφόμενο και τους φίλους του "Θεολογικού Συνδέσμου" - τα αποτελέσματα αυτά θα τύχουν του απολύτου σεβασμού. Νά' είσθε βέβαιος.
Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι θα αρνούμαστε την κριτική εκ μέρους συναδέλφων (την απευθυνομένη εξ άλλου και εις εμέ, τον έχοντα την ιδιότητα του απλού μέλους της Δ.Ε. της Ενωσης Θεολόγων και εκπροσωπούντα ικανό, ικανότατο αριθμό εν ενεργεία και μαχίμων συναδέλφων) σε αποφάσεις που θεωρείται ότι δεν υπηρετούν τα συμφέροντα της Ενώσεως, ως επιστημονικού και συνδικαλιστικού φορέα των θεολόγων.
* Μια που αναφερθήκατε - και καλά κάνατε - στη Δημοκρατία, θυμήθηκα αυτό που είπε προσφάτως, μ' αφορμή τις βουλευτικές εκλογές, ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, ότι "στη Δημοκρατία πρέπει να υπάρχουν και να λειτουργούν δύο πνεύμονες, ο της κυβερνήσεως της της αντιπολιτεύσεως". Εγώ συμφωνώ απολύτως. Εσείς;
ΥΓ: Αγαπητέ φίλε επειδή, ως φαίνεται, αγνοείτε γεγονότα και καταστάσεις, σας διαβεβαιώ ότι πιο φιλελεύθερο (ενδεχομένως αυτό σε κάποιους προκαλούσε ενόχληση...) blog από το ...πονεμένο της Ενώσεως (που αποτελεί, πλέον, παρελθόν...) και το παρόν (του "Θεολογικού Συνδέσμου", που αποτελεί την φιλελευθερότερη συνέχειά του), όσο και να ψάξετε δεν θα βρείτε. Τολμήστε το...
Ερρωσθε!