Επίτιμος Διδάκτορας της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ αναγορεύεται ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος

Σε Επίτιμο Διδάκτορα της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ. θα αναγορευτεί ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος, κ. Ιερώνυμος Β΄. Η αναγόρευση θα πραγματοποιηθεί έπειτα από κοινή πρόταση των Τμημάτων Θεολογίας και Ποιμαντικής & Κοινωνικής Θεολογίας του ΑΠΘ. Η Τελετή Αναγόρευσης θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2016 και ώρα 18:30, στην Αίθουσα Τελετών του ΑΠΘ.

* Το πρόγραμμα της Τελετής είναι το εξής:

Ύμνοι από τον Βυζαντινό Χορό της Θεολογικής Σχολής

Χαιρετισμός από τον Κοσμήτορα της Θεολογικής Σχολής, Καθηγητή κ. Μιλτιάδη Κωνσταντίνου

Χαιρετισμός από τον Πρύτανη του ΑΠΘ, Καθηγητή κ. Περικλή Μήτκα

Προσφώνηση από τον Πρόεδρο του Τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας του ΑΠΘ, Καθηγητή κ. Κωνσταντίνο Χρήστου

Προσφώνηση από τον Πρόεδρο του Τμήματος Θεολογίας του ΑΠΘ, Καθηγητή κ. Παναγιώτη Σκαλτσή

Έπαινος από τον Μητροπολίτη Προύσης κ. Ελπιδοφόρο Λαμπρυνιάδη, Αν. Καθηγητή του Τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας του ΑΠΘ

Έπαινος από τον Μητροπολίτη Αρκαλοχωρίου, Καστελλίου και Βιάννου κ. Ανδρέα Νανάκη, Καθηγητή του Τμήματος Θεολογίας του ΑΠΘ

* Τελετή Αναγόρευσης

Αντιφώνηση και Ομιλία από τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος, κ. Ιερώνυμο    Β´, με τίτλο «Η Θήβα της Βοιωτίας στον 16ο μ.Χ. αιώνα»

* Μουσικός Επίλογος

Λήξη Τελετής

* Σύντομο Βιογραφικό Τιμώμενου

Ο Mακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος (κατά κόσμον Ιωάννης Λιάπης), γεννήθηκε στα Οινόφυτα Βοιωτίας το 1938. Είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής (Τμήμα Αρχαιολογίας) και της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και διετέλεσε Υπότροφος του Ι.Κ.Υ. (1ος σε πανελλαδική κλίμακα) στις βυζαντινές σπουδές. Μετέβη για μεταπτυχιακές σπουδές στο Graz της Αυστρίας και στο Regensburg και το Μόναχο της Γερμανίας. Εργάσθηκε ως πανεπιστημιακός βοηθός στην Αρχαιολογική Εταιρεία στην Αθήνα, δίπλα στον καθηγητή Ορλάνδο, και ως φιλόλογος στη Λεόντειο Σχολή της Νέας Σμύρνης και σε άλλα σχολεία. Εγκατέλειψε την πανεπιστημιακή του καριέρα μετά την ένταξή του στον ιερό κλήρο.

Υπηρέτησε ως Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Θηβών & Λεβαδείας (1967-1978), ως Ηγούμενος των Ιερών Μονών Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Σαγματά (1971-1977) και του Οσίου Λουκά (1977-1981), ως Γραμματεύς και κατόπιν Αρχιγραμματεύς της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος (1978-1981). Το 1981 εξελέγη παμψηφεί Μητροπολίτης Θηβών & Λεβαδείας και στις 7 Φεβρουαρίου 2008 εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος. Συμμετείχε στις Επιτροπές Εκκλησιαστικής Εκπαιδεύσεως, Εκκλησιαστικής Περιουσίας, Σχέσεων Εκκλησίας-Πολιτείας, Υποτροφιών και διετέλεσε Αντιπρόεδρος του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Εκκλησίας της Ἑλλάδος. Υπήρξε μέλος μεικτών Επιτροπών Πολιτείας και Εκκλησίας για την μελέτη θεμάτων για την μοναστηριακή περιουσία (1986-1998) και την Εκκλησιαστική Εκπαίδευση (1986-1998) και Πρόεδρος της Επιτροπής Διαλόγου Κοινωνίας-Εκκλησίας (2005-2007).

Στο συγγραφικό του έργο συγκαταλέγονται πολλά άρθρα, μελέτες και βιβλία θεολογικού, κοινωνικού και ιστορικού περιεχομένου, εκ των οποίων αυτό με τον τίτλο «Μεσαιωνικά Μνημεία της Ευβοίας» βραβεύθηκε το 1970 με πρώτο βραβείο από την Ακαδημία Αθηνών. Το 2006 εξεδόθη ο πρώτος από τους τρεις τόμους έργου του με τον τίτλο «Χριστιανική Βοιωτία».

Στο κοινωνικό του έργο ξεχωρίζουν η δημιουργία οικοτροφείων, ορφανοτροφείου με μορφή ανάδοχης οικογένειας, Στεγών Ηλικιωμένων, Κέντρου Επανένταξης Ψυχικώς Πασχόντων, Εκπαιδευτηρίου Δημιουργικής Απασχόλησης Παίδων με Ειδικές Ανάγκες, Κέντρου Πρόληψης για τα ναρκωτικά, Συσσιτίων Απόρων συμπεριλαμβανομένων και οικονομικών μεταναστών, Συμβουλευτικών Σταθμών, Κέντρου Ιστορικών και Αρχαιολογικών Ερευνών (Ζάλτσα – Ιερά Μονή Λυκούρεση). Κατά τα τελευταία έτη έχει προαγάγει με ιδιαίτερα αποτελεσματικό τρόπο το ποιμαντικό και κοινωνικό έργο της Ι. Αρχιεπισκοπής Αθηνών και της Εκκλησίας της Ελλάδος, για την αντιμετώπιση των οξέων προβλημάτων που έχουν ανακύψει στη χώρα μας.