Δημόσια κεντρική βιβλιοθήκη Λάρισας "Κων. Κούμας"

Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Λάρισας "Κων. Κούμας"

Οι πρώτες προσπάθειες για την δημιουργία βιβλιοθήκης στην Λάρισα ξεκινούν το 1891, δέκα χρόνια μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλίας από τους Τούρκους το 1881. Tο Δημοτικό Συμβούλιο στη συνεδρίαση της 18ης Σεπτεμβρίου 1891 επί δημαρχίας  Διονυσίου Γαλάτη  αποφάσισε να προβεί «εις την αγοράν 500 τόμων της Βιβλιοθήκης Αχιλλέως Περραιβού περιλαμβανούσης διάφορα αξίας ιστορικά και φιλοσοφικά βιβλία αντί 5000 δρχ. και κατόπιν μεσολαβήσεως της Βασιλικής Νομαρχίας Λαρίσης, προκειμένου να δωρήση ο Δήμος ταύτην εις το ενταύθα Γυμνάσιον ή Διδασκαλείον». Εκείνη η βιβλιοθήκη αποτέλεσε, σύμφωνα με τον Β. Καλογιάννη, «τον πρωταρχικό πυρήνα της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Λαρίσης, οι ρίζες της δημιουργίας της οποίας ανάγονται στα πρώτα «Κιτάπια» – Δευτέρια και Κώδικες της Χριστιανικής Κοινότητος Λαρίσης, επί Τουρκοκρατίας». Έκτοτε συναντάμε στα πρακτικά των δημοτικών συμβουλίων και άλλες τέτοιες αποφάσεις αγοράς βιβλίων για την δημιουργία Βιβλιοθήκης. Οι προσπάθειες όμως αυτές παραμένουν ημιτελείς.

Η Δημοτική Βιβλιοθήκη Λάρισας ιδρύθηκε με την απόφαση 435/1939 της Διοικούσης Επιτροπής του Δήμου Λάρισας. Η απόφαση αυτή επικυρώθηκε με το από 26/4/1940 Βασιλικό Διάταγμα «περί συστάσεως ιδίου νομικού προσώπου βιβλιοθήκης του Δήμου Λαρίσης» που δημοσιεύτηκε στο υπ’ αρ. 140 τεύχος ΦΕΚ της 6ης Μαΐου 1940. Στην πρώτη διοικητική επιτροπή της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Λάρισας συμμετείχαν οι Στυλιανός Αστεριάδης, Δήμαρχος Λάρισας, ως Πρόεδρος, Δημήτριος Χατζηγιάννης, Αγαμ. Αστεριάδης, Κων/νος Μακρής και Π. Παπαβασιλείου ως μέλη.

Πρώτος έφορος της Δημοτικής Βιβλιοθήκης ορίστηκε το μέλος της διοικητικής επιτροπής Κωνσταντίνος Ι. Μακρής, πτυχιούχος της Φυσικομαθηματικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, καταγόμενος από τον Τύρναβο Λάρισας και διευθυντής ο Θρασύβουλος Μακρής, δημοσιογράφος και εκδότης για πολλά χρόνια της εφημερίδας «Μικρά». Με την ίδρυσή της η Βιβλιοθήκη στεγάστηκε στο παλιό τουρκικό τζαμί της Πλατείας Ανακτόρων τότε, Αγίου Βησσαρίωνος μετά, και πλατεία Λαού σήμερα.

Την βάση της συλλογής της Βιβλιοθήκης αποτέλεσαν τρεις δωρεές: η δωρεά Δ. Πιπινόπουλου, η δωρεά Χαρ. Λογιωτάτου και η δωρεά του Ομίλου Διανοουμένων Λάρισας  με σύνολο βιβλίων 1800. Το χαρακτηριστικό των δύο πρώτων δωρεών είναι ότι αποτελούνταν από εκδόσεις αναγόμενες στις αρχές του 16ου αι. μέχρι και τα τέλη του 19ου. Επίσης η τότε Δημοτική Βιβλιοθήκη είχε στην κατοχή της συλλογή αρχαίων νομισμάτων και αγαλματιδίων. Δυστυχώς κατά την διάρκεια της γερμανικής κατοχής χάθηκαν οι αρχαιολογικές συλλογές και αρκετά παλαιά βιβλία. Μεταπολεμικά η Βιβλιοθήκη μεταστεγάστηκε σε άλλο δημοτικό κτήριο επί της Σκαρλάτου Σούτσου πίσω από την Κεντρική Πλατεία Λάρισας.

Το 1972 με απόφαση του τότε Δημοτικού Συμβουλίου η Δημοτική Βιβλιοθήκη Λάρισας παραχωρήθηκε στο νεοσύστατο τότε Υπουργείο Πολιτισμού και γίνεται Δημόσια με την απόφαση 13989/21-3-1973 που δημοσιεύτηκε στο 378/30-3-1973 ΦΕΚ, τεύχος Β, με την δε απόφαση Β/Φ12/5741/ που δημοσιεύτηκε στο 811/19-6-76 ΦΕΚ, τεύχος Β, χαρακτηρίζεται ως Κεντρική. Ο Δήμος αποσύρει τον υπάλληλο και η βιβλιοθήκη κλείνει.

Το καλοκαίρι του 1976 η βιβλιοθήκη μεταφέρεται σε ενοικιαζόμενο κτήριο επί της οδού Παπακυριαζή 47 και στο τέλος του ιδίου έτους διορίζονται οι πρώτοι υπάλληλοι. Την διεύθυνση ανέλαβε ο Γιώργος Λιακόπουλος που έμεινε στη θέση αυτή μέχρι τη στιγμή που έφυγε από τη ζωή, τον Νοέμβριο του 2010.

Πρόεδρος του Εφορευτικού Συμβουλίου είναι ο ιατρός κ. Νικ. Παπαθεοδώρου και Διευθύντρια η κ. Χρυσούλα Χατζηαβραάμ.