Στη χορεία των αγίων της Εκκλησίας μας ο μακαριστός Μητροπολίτης Εδέσσης Καλλίνικος (Πούλος)

Από τη τελετή της ενθρονίσεώς του, στο
 καθεδρικό ναό της Εδέσσης (Ιουν. 1967)

"Φωτεινή μορφή κληρικού" και "άγιο ιεράρχη" είχε αποκαλέσει το 2010 τον μακαριστό Μητρ. Εδέσσης και νέο Άγιο της Εκκλησίας μας ο καθ. κ. Ιωαν. Κονιδάρης,  ενώ "οσία μορφή" τον είχε χαρακτηρίζει το 2015 ο Οικ. Πατριάρχης κ.. Βαρθολομαίος, υπό την προεδρια του οποίου η Ι. Σύνοδος του Πατραρχείου ανεκήρυξε χθές τον μακαριστό Εδέσσης Καλλίνικο άγιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας (βλ. εις βιβλίο "Η Εκκλησία κατά  τη δικτατορία 1967-1974, εκδ. Επίκεντρο, Θεσ/νίκη, 2017, σελ. 122, υποσημ 199)

Στη χορεία των αγίων της  Εκκλησίας μας συγκαταλέγεται από χθες 23-06-2020 ο μακαριστός Μητροπολίτης Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας, κυρός Καλλίνικος (Πούλος). Η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, κατά τη χθεσινή της συνεδρίαση στο Ορθόδοξο Κέντρο του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο Σαμπεζύ, υπό την προεδρία της Αυτού Θειοτάτης Παναγιότητος του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, απεφάσισε την αγιοκατάταξη του μακαριστού Καλλινίκου, η μνήμη του οποίου θα εορτάζεται στις 8 Αυγούστου.

Πληροφορίες για  το πρόσωπο του νέου αγίου της Εκκλησίας μας έχουμε καταγράψει στο βιβλίο μας «Η Εκκλησία κατά  τη δικτατορία 1967-1974. Ιστορική και νομοκανονική προσέγγιση» (εκδ. Επίκεντρο,  2017, Θεσσαλονίκη, σσ. 424), δεδομένου ότι η εκλογή του  στον επισκοπικό θρόνο της Εδέσσης συνέπεσε τα δύσκολα (και για την διοικούσα Εκκλησία) χρόνια της επτάχρονης δικτατορίας (1967-1974).  Σελ. 121 - 122:

<< 12) Εδέσσης Καλλίνικος (Πούλος). Εκλογή 20.06.1967 εις διαδοχήν του «αυτοδικαίως» απομακρυνθέντος τον Ιανουάριο του 1967, λόγω ορίου ηλικίας, μητροπολίτου Εδέσσης Διονυσίου (Παπανικολοπούλου). Από τα φοιτητικά του χρόνια στην Αθήνα συνδέθηκε με την αδελφότητα θεολόγων «Ζωή» για «να βοηθήσει και να βοηθηθεί στον πνευματικό του καταρτισμό», όπως γράφει το πνευματικό του παιδί, νυν μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιερόθεος (Βλάχος) στο σχετικό, αφιερωματικό για τον Γέροντά του, βιβλίο «Κόσμημα», με τη διευκρίνιση ότι ο Καλλίνικος Πούλος καίτοι «εκτιμούσε το ιεραποστολικό έργο των οργανώσεων», εν τούτοις δεν υπήρξε μέλος τους καθώς «ήταν κριτικός απέναντι στα “συστήματα”»[1]. 

Υπηρέτησε, ως λαϊκός, την περίοδο του εμφυλίου πολέμου στις Ειδικές Δυνάμεις του Στρατού με την ιδιότητα του καταδρομέα και συμμετείχε στις μάχες εναντίον των κομμουνιστών στην πρώτη γραμμή του πυρός, στον Γράμμο[2]. Ήταν αδελφός του οργανωσιακού μητροπολίτου Διδυμοτείχου και Ορεστιάδος Κωνσταντίνου (Πούλου), μέλους της «Αριστίδην» εκ της οποίας ο ίδιος εξελέγη Επίσκοπος. Παρά την εξ επόψεως κανονικότητος προβληματική, όπως όλων των «ιερωνυμικών» lλεγομένων αρχιερέων, εκλογή του, κατέλιπε μνήμη αγαθού ποιμενάρχου όχι μόνο στον εκκλησιαστικό, αλλά και τον ακαδημαϊκό χώρο[3]. 

Χειροτονήθηκε στις 25.06.1967 στον καθεδρικό ναό Αθηνών προεξάρχοντος του συνοδικού μητροπολίτου Τρίκκης Διονυσίου (Χαραλάμπους), συμπαραστατουμένου υπό των Μητροπολιτών Διδυμοτείχου Κωνσταντίνου (Πούλου, αδελφού του χειροτονουμένου), Αιτωλίας και Ακαρνανίας Θεοκλήτου (Αρβαντινή), Κυθήρων Μελετίου (Γαλανοπούλου) Κασσανδρείας Συνεσίου (Βισβίνη)[4]. Αναγνωρίσθηκε και τοποθετήθηκε ως Εδέσσης με την υπ’αριθμ. 1463/2213/27.06.1967 εγκύκλιο της «Αριστίνδην» Συνόδου.

Μετά την παραίτηση (15-12-1973) του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου Α΄ (Κοτσώνη) και την εκλογή (12-01-1974) στην Αρχιεπισκοπή  του (από Ιωαννίνων) Σεραφείμ (Τίκα) η «Πρεσβυτέρα» Ιεραρχία στην ΙΖ΄συνεδρίαση της, της 28ης Μαρτίου 1974,  «λαβούσα υπ’ όψιν την ανάγκην ειρηνεύσεως της Εκκλησίας και διατελουμένη εν πνεύματι άκρας εκκλησιαστικής οικονομίας και επιεικείας» απεδέχθη την εισήγηση του Προέδρου αυτής, Αρχιεπισκόπου Αθηνών Σεραφείμ (Τίκα) και απεφάσισε, όπως θεωρήσει, κατ΄ οικονομίαν, ως κανονική την εκλογή για είκοσι (20) επαρχιούχους ιεράρχες (επί της "ιερωνυμικής" περιόδου εκλεγέντες), μεταξύ των οποίων και ο Εδέσσης Καλλίνικος[5], ο οποίος συνέχισε έτσι κανονικά την ποιμαντορία του. Εκοιμήθη   ως Εδέσσης στις 7 Αυγούστου του 1984.

---

[1] Β λ ά χ ο υ, Ιεροθέου, Μητροπολίτου Ναυπάκτου, «Το κόσμημα της Εκκλησίας, Βίος και πολιτεία του ταπεινού και πράου Επισκόπου κοσμήσαντος την Εκκλησίαν του Χριστού, αειμνήστου Μητροπολίτου Εδέσσης Καλλινίκου», εκδ. Ιερά Μονή Γενεθλίου της Θεοτόκου Πελαγίας, Θήβα, 1998.

[2] Αυτόθι.

[3] Ως «φωτεινή» μορφή κληρικού θεωρεί τον αναδειχθέντα κατά την «ιερωνυμική» περίοδο, ως Εδέσσης, Καλλίνικο Πούλο, αποκαλώντας τον «άγιο ιεράρχη», ο καθηγητής Ιωαν. Κ ο ν ι δ ά ρ η ς σε άρθρο του («Δάσκαλε που δίδασκες») στο Βήμα (28.03.2010, http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=322815). Ως «οσία μορφή» έχει χαρακτηρισθεί ο μακαριστός Εδέσσης κυρός Καλλίνικος (Πούλος) από τον οικουμενικό πατριάρχη Βαρθολομαίο (Αρχοντώνη), βλ. «Εκδήλωσις μνήμης δια τον μακαριστόν Μητροπολίτην Εδέσσης Καλλίνικον», Δελτίον Τύπου της Ι. Μ. Ναυπάκτου και Αγ. Βλασίου, Ορθόδοξος Τύπος, 03.07.2015 (αρ. φύλ. 2.076), σ. 5 και Εκκλησιαστική Παρέμβαση, Ι. Μ. Ναυπάκτου, 14.06.2015).

[4] Εκκλησία, 01.07.1967, τχ. 13, σ. 352.

[5] Ανδρεοπούλου, Χαραλάμπους, «Η Εκκκλησία  κατά τη δικτατορία 1967-1974. Ιστορική και νονοκανονική προσέγγιση», εκδ. Επίκεντρο, 2017, Θεσσαλονίκη, σ. 309.