ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΛΑΡΙΣΗΣ κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ: Η αλλαγή του χρόνου αφορμή για αυτοεξέταση και προβληματισμό

Ἀγαπητοί μου,

«Καινούργιος χρόνος πάλι ξημερώνει καί λάμπει ὁ σκοτισμένος οὐρανός. Μ’ ἐλπίδες ὁ Θεός να τόν χρυσώνει καί νά ‘ν’ εὐτυχισμένος καί καλός» (Γ. Βερίτης).

Πάντα ἡ ἀνατολή ἑνός νέου ἔτους εἶναι ἀφορμή χαρᾶς, προσμονῆς και ἐλπίδας. Καί πάντα αὐτήν την ἡμέρα, τήν πρώτη τῆς καινούργιας χρονιᾶς, ὅσο μεγάλα κι ἄν εἶναι αὐτά πού μᾶς ἀπασχολοῦν, τά παραμερίζουμε για νά δώσουμε χῶρο στην προσδοκία ἑνός καλύτερου αὔριο.

Κι ἐνῶ αὐτή ἡ ἑορταστική θεώρηση εἶναι ἐπιβεβλημένη, δεν θά πρέπει συνάμα να παραθεωροῦμε ὅτι ἡ κάθε ἀλλαγή τοῦ χρόνου ἀποτελεῖ ἐξαιρετική ἀφορμή για αὐτοεξέταση καί προβληματισμό, καθώς ὁ χρόνος εἶναι ἕνα πολύτιμο ἀγαθό στο ὁποῖο ὅμως, δεν κυριαρχοῦμε. Ἤδη τό παρελθόν πέρασε, δεν μποροῦμε να ἐπέμβουμε, δεν μποροῦμε να τό ἀλλάξουμε, δεν μποροῦμε να τό φέρουμε πίσω και να το ξαναδιαχειριστοῦμε.
Τό μέλλον, με ὅση αἰσιοδοξία καί καλή διάθεση κι ἄν το ἀντιμετωπίζουμε, εἶναι ἄγνωστο, ἀπροσδιόριστο και ἐκτός τοῦ δικοῦ μας ἐλέγχου. Ἔχουμε μόνον τό τώρα, το ὁποῖο ὅμως κυλᾶ καί φεύγει σά νερό μέσα ἀπό τά χέρια μας, ἰδίως ὅταν δέν ξέρουμε πῶς να ἀξιοποιήσουμε τόν χρόνο μας ἤ δεν ἔχουμε κάποιο σκοπό για να ὑπηρετήσουμε.

Ἡ Ἐκκλησία εὐλογεῖ ὄχι «τόν ἑνιαυτόν», ἀλλά «τον στέφανον τοῦ ἑνιαυτοῦ τῆς χρηστότητος τοῦ Κυρίου». Δεν εὐλογεῖ τόν κύκλο τοῦ χρόνου, ὅπως κάποιοι νομίζουν, ἀλλά εὐλογῶντας ἀπονέμει τιμή σε ὅποιον δαπανᾶ τό χρόνο ἐπιστρατεύοντάς τον ὠφέλιμα στήν πνευματική ἐργασία και τήν καλλιέργεια τῆς ἀρετῆς ὅπως τήν δίδαξε ὁ Κύριος. Ἄρα κάνει κάτι πολύ λεπτό, κηρύσσει ὅτι ὁ πιο ὠφέλιμος καί ὁ πιο ἔντιμος τρόπος ἀξιοποίησης τοῦ χρόνου εἶναι ἡ διάθεσή του σε ὅ,τι συνιστᾶ ἀποφυγή τῆς κακίας καί στολισμό με ἀρετές. Πολύ ὄμορφα καί ποιητικά, ἡ λαϊκή σοφία ἀποτύπωνε αὐτήν τήν πρόσκληση τῆς Ἐκκλησίας στά λόγια Κάλαντα τοῦ προηγούμενου αἰῶνα ὅταν τόνιζε ὅτι: «Τοῦ χρόνου μας ἀρχή καλή καί ὁ Χριστός μᾶς προσκαλεῖ την κακίαν ν’ ἀρνηθῶμεν, μ’ ἀρετάς νά στολισθῶμεν».

Καί ἄν αὐτή ἡ πρόσκληση ἀκουγόταν πολύ θεωρητική, ἤξερε πάλι ὁ λαός μας νά τήν κάνει πιό πρακτική τραγουδῶντας στα ἴδια κάλαντα: «νά ζῶμεν βίον τέλειον, κατά το Εὐαγγέλιον, με ἀγάπην και εἰρήνην και με τήν δικαιοσύνην». Αὐτές τίς βασικές ἀρετές, πού εἶναι ἀπαραίτητες για τη συνοχή τῆς κοινωνίας μας, την ἀγάπη, την εἰρήνη και τή δικαιοσύνη, εὔχομαι σέ ὅλους νά ἐπιδιώξουμε, νά κυνηγήσουμε και νά κατακτήσουμε μέσα στό νέο ἔτος, ἀποδεικνύοντας ὅτι μποροῦμε νά ἀξιοποιήσουμε σωστά τόν χρόνο μας καί νά τόν διαθέσουμε σε «ὅσα ἐστὶν ἀληθῆ, ὅσα σεμνά, ὅσα δίκαια, ὅσα ἁγνά, ὅσα προσφιλῆ, ὅσα εὔφημα» (Φιλιπ. δ΄,8).

Καλή και εὐλογημένη χρονιά!

Μέ πατρικές εὐχές.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ὁ Λαρίσης και Τυρνάβου Ἱερώνυμος