Σάββατο 30 Μαρτίου 2019

Aργυρόπουλου, Ανδρέα, "Ο Θεός, οι Νέοι και άλλες Rock ‘n Roll ιστορίες", εκδ. Αρμός, Αθήνα, 2019





Aπόσπασμα από το νέο βιβλίο του αγαπητού φίλου και εκλεκτού συναδέλφου Θεολόγου M.Th, γυμνασιάρχη Ανδρέα Αργυρόπουλου το οποίο κυκλοφορήθηκε από τις Εκδόσεις "Αρμός" :

(...) Για να κουβεντιάσει κανείς με τους νέους ανθρώπους για το Θεό απαιτούνται κάποιες προϋποθέσεις. Η βασική είναι να θέλει να διαλεχτεί, να ακούσει τους νέους. Όχι να τους επιβάλλει απόψεις, θέσεις, αντιλήψεις ,ιδεολογήματα. Να προσπαθήσει να εισπράξει αυτό που του λένε. Να μην έχει έτοιμες απαντήσεις και τσιτάτα προκειμένου να τους «αποστομώσει» ή να τους μεταπείσει αλλά να προσπαθήσει να κατανοήσει τις αναζητήσεις, τις αγωνίες, τις ανησυχίες, τις αντιρρήσεις τους ακόμα και την πλήρη άρνησή τους για αυτά που εκπροσωπεί. Να έχει πρώτα από όλα, ανοικτό πνεύμα. Να είναι έτοιμος για κάθε ανατροπή ακόμη και αυτών που τα θεωρεί ως δεδομένα. Ελλοχεύει πάντα ο κίνδυνος του εκρηκτικού μείγματος ημιμάθειας, πνευματικής αυτάρκειας και έλλειψης αληθούς πίστεως.

Τετάρτη 27 Μαρτίου 2019

"Αντιπελάργηση". Tιμητικός Τόμος για τον καθηγητή Ι. Μ. Κονιδάρη, Εκδόσεις Σάκκουλα ΑΕ, Αθήνα, 2018, σσ. 513




Με τoν όμορφο αυτό όρο – «Αντιπελάργηση» - επέλεξαν να τιτλοφορήσουν τον Τιμητικό Τόμο μελετών που εξέδωσαν για τον δάσκαλό τους οι μαθητές του ομ. Καθηγητή Εκκλησιαστικού Δικαίου της Νομικής Σχολής  του  Πανεπιστημίου Αθηνών  κ. Ιωάννη Μ. Κονιδάρη καταθέτοντας στον εκδοθέντα τόμο τoν επιστημονικό και ερευνητικό τους αμητό,  καθιστώντας με τον τρόπο αυτό εφικτή την εκπλήρωση ενός χρέους προς τον τιμώμενο δάσκαλο. Οι μαθητές του κ. Κονιδάρη – παλαιότεροι και νεότεροι - συνέβαλαν στη συγγραφή του τόμου με πρωτότυπες και δη μη προδημοσιευμένες μελέτες τους σε θεματολογία της επιλογής τους, η οποία, πάντως, αφορά, κυρίως, στα επιστημονικά πεδία που υπηρέτησε και θεράπευσε ο Καθηγητής. Ο παρών Τόμος, ο οποίος επιγράφεται «Αντιπελάργηση», νοείται ως ευχαριστιακή ανταπόδοση των μαθητών προς τον δάσκαλο για όσα μέχρι σήμερα τους  έχει διδάξει· ως ελάχιστο αντίδωρο για όσα έχει ανυστερόβουλα τους έχει προσφέρει.


Στον 513 σελίδων Τόμο, o οποίος εξεδόθη τον περασμένο Οκτώβριο από τις ευφήμως γνωστές Εκδόσεις Σάκκουλα Α.Ε., περιλαμβάνονται συνολικά είκοσι (20) πρωτότυπες μελέτες.


* Αναλυτικά για την παρουσίαση του Τόμου πατήστε ΕΔΩ

Τετάρτη 20 Μαρτίου 2019

Οικουμενισμός και Ουκρανική Αυτοκεφαλία



Toυ Κώστα Νούση,
Φιλολόγου - Θεολόγου M.Th.

Τι σχέση άραγε έχουν μεταξύ τους; Προφανή: όσοι «μισούν» το Οικουμενικό Πατριαρχείο για πολλούς και διάφορους λόγους, βρίσκουν μέσα από το Ουκρανικό πρόβλημα μια αγαστή ευκαιρία να τοξεύσουν κατά της Μητρός εν Κων/πόλει Εκκλησίας. Δεν είναι τυχαίο που οι γνωστοί και σεσημασμένοι «αντιοικουμενισταράδες» κληρικοί και λαϊκοί βάλλουν κατά του Πατριάρχη με αφορμή και πρόφαση το Ουκρανικό ζήτημα. Μάλιστα, ένιοι εξ αυτών κάθονται και συντάσσουν εκτενείς μελέτες, στηρίζοντας την επιχειρηματολογία τους σε ιερούς Κανόνες και στο χρονίζον «έθος» της εκκλησιαστικής παράνομης «προσάρτησης» των Ουκρανών υπό της Μοσχοβίτικης Εκκλησίας τους τελευταίους αιώνες. Τα πράγματα όμως δεν είναι τόσο απλά, προφανή και πρόδηλα, όπως θα ήθελαν οι αντιπατριαρχικοί συντάκτες των κειμένων αυτών να τα παρουσιάσουν.
Ας επαναλάβουμε λοιπόν λίγα γνωστά και αυτονόητα περί του «έθους» τούτου: 
1. Ποτέ μέχρι σήμερα δεν εκδόθηκε Τόμος Κανονικής εκχώρησης της Μητρόπολης Κιέβου (Ουκρανίας ήτοι εν συνόλω) στον Πατριάρχη Μόσχας. 
2. Όταν πριν από ογδόντα περίπου χρόνια η Εκκλησία της Πολωνίας κηρύχθηκε αυτοκέφαλη από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, μέσα στον Τόμο γινόταν αναφορά στις αυθαιρεσίες των Ρώσων σε βάρος των Ουκρανών. Και φυσικά, οι απανταχού Ορθόδοξοι αποδέχτηκαν τη νέα αυτοκέφαλη Εκκλησία και δεν προεβλήθη – εξ όσων γνωρίζω – ένσταση ή αμφισβήτηση για την αναφορά τούτη. 
3. Όλες οι νεότερες Εκκλησίες έλαβαν την Αυτοκεφαλία τους από το Φανάρι. Γιατί θα έπρεπε τώρα να εξαιρεθούν οι αιτούντες αυτήν Ουκρανοί; 
4. Το Πατριαρχείο εξέδωσε επίσημα Συνοδικά κείμενα του παρελθόντος, όπου φαίνεται καθαρά ότι οι Ρώσοι δεν τα σεβάστηκαν, όπως π.χ. τη λειτουργική μνημόνευση του Πατριάρχη[1]
5. Οι Ουκρανοί δεν έπαψαν διαχρονικά, ιδίως μετά την «κατάληψή» τους υπό των Ρώσων, να ζητάνε και να παλεύουν για την εκκλησιαστική αυτονομία τους. Έτσι άλλωστε δημιουργήθηκαν και τα διάφορα σχίσματα, τα οποία επούλωσε με τον πρόσφατο Τόμο Αυτοκεφαλίας το Φανάρι. 
6. Οι Ουκρανοί πρώην σχισματικοί Ιεράρχες ζητούσαν πάντα την αυτοκεφαλία τους από την Κων/πολη. 
7. Οι Ρώσοι εμμέσως παραδέχθηκαν τη σχετική δικαιοδοσία του Φαναρίου και μόνο από το γεγονός ότι συζητούσαν μαζί του το θέμα αυτό. 
8. Όλες οι σύγχρονες ενστάσεις περί της εκχώρησης του Τόμου επικεντρώνονται κυρίως στην αδυναμία αναγνώρισης των «αχειροτόνητων» σχισματικών και όχι στην «εισπήδηση» των Ρωμηών Επισκόπων του Φαναρίου σε ρωσικό εκκλησιαστικό έδαφος.