Σύντομη ιστορική επισκόπηση του ζητήματος της μεταφράσεως της Αγίας Γραφής στη νεοελληνική - "Το αναγινώσκειν και μη γινώσκειν, καταγινώσκειν εστί» έλεγε ο μεταφραστής του 17ου αιώνα μοναχός Μάξιμος Καλλιπολίτης। Oι δυσκολίες στην ερμηνεία, εξ αιτίας της διαφορετικής σημασιολόγησης πολλών λέξεων της καθομιλουμένης σε σχέση με το αρχαίο εκκλησιαστικό κείμενο. Αρθρο στο Amen.gr: http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=2223
Αναδημοσιεύσεις, σχόλια και κρίσεις:
* "Iδιωτική Οδός": http://panagiotisandriopoulos.blogspot.com/2010/04/blog-post_9284.html
*"Zωηφόρος": http://www.zoiforos.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=3377&Itemid=1
* "Αμέθυστος":http://amethystosbooks.blogspot.com/2010/04/blog-post_613.html
* Αρθρο του κ. Π. Τελεβάντου: http://panayiotistelevantos.blogspot.com/2010/04/blog-post_813.html
Ερμηνεία χρειάζονται τα κείμενα της λατρείας κ. Ανδρεόπουλε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟχι μεταγλώττιση.
Η υμνολογία της Εκκλησίας βρίθει θεολογικών όρων "τριπλούς την φύσιν αλλ' ου την υπόστασιν" λ.χ.. "Τον συνάναρχον λόγον Πατρί και Πνεύματι" κοκ.
Ποια απόδοση στη δημοτική μπορεί να βοηθήσει τους πιστούς να κατανοήσουν την έννοια των όρων χωρίς εκτενή ερμηνευτική τους ανάλυση;
Προφανώς καμία.
Αντί λοιπόν να αναλίσκονται σε ηθικολογίες οι κήρυκες του λόγου ας κάνουν το δόγμα ψωμί και ας κατηχούν λειτουργικά και δογματικά το λαό του Θεού.
Κύριε Τελεβάντο, Χριστός Ανέστη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακάρι να μην υπήρχε ανάγκη "μετάφρασης" (= απόδοσης στη δημοτική). Οπως θα διαβάσατε, είμαι από εκείνους που πιστεύουν ότι σε καμμιά περίπτωση η δημοτική δεν μπορεί να αποδώσει, όσο η ελληνιστική κοινή, τα νοήματα των αγιογραφικών και λειτουργικών κειμένων.
Αμφιβάλετε, όμως, ότι υπάρχει πρόβλημα κατανόησής τους από τον λαό, προσέτι δε και από σημαντική μερίδα και αυτού του κλήρου; Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εμένα μάλλον με βρίσκει σύμφωνο το του Μαξίμου Καλλιπολίτου, ότι «Το αναγινώσκειν και μη γινώσκειν, καταγινώσκειν εστί»...
Σας ευχαριστώ για την παρέμβαση. Καλή σας μέρα!
Απολύτως συμφωνώ ότι υπάρχει πρόβλημα κατανόησης των λατρευτικών κειμένων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓι ' αυτό ακριβώς υποδεικνύω την ανάγκη να ερμηνευθούν τα κείμενα της λατρείας όπως έκανε ο Αγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, ο π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος και πολλοί άλλοι.
Υπάρχει επείγουσα ανάγκη να συστηματοποιηθεί η λειτουργική αγωγή των πιστών.
Οχι να γίνουν αδόκιμες μεταγλωττίσεις των ιερών κειμένων που βρίθουν δογματικών λαθών και προκαλούν την ορθόδοξη συνείδηση.
Ερμηνεία λοιπόν! Οχι μεταγλώττιση!
φίλε Χάρη, Χριστός ανέστη!
ΑπάντησηΔιαγραφήθα διαφωνήσω εν μέρει πάνω στο σημείο ότι η δημοτική δεν έχει τη δύναμη της ελληνιστικής κοινής, διότι μάλλον εμείς οι νεοέλληνες δεν την έχουμε χειριστεί και αξιοποιήσει ικανοποιητικά. Και φυσικά δεν υπάρχουν ιερές γλώσσες. Aς μην ξεχνάμε ότι η ιερή γλώσσα της τότε εποχής ήταν η αττική διάλεκτος και η ελληνιστική κοινή μια πιο δημοτική της έκδοση. Όπως λοιπόν η τότε δημοτική της εποχής απέδωσε κάλλιστα τον ευαγγελικό λόγο, κατά τον ίδιο τρόπο και η δημοτική μας σήμερα το μπορεί. Αρκεί να γίνει αυτό εν Πνεύματι και τίποτε πλέον τούτου.
Όλες οι γλώσσες κτιστές, κτίσματα του Θεού. Κάθε τάση ειδωλοποίησης των κτισμάτων είναι καταδικαστέα - και εν προκειμένω εννοείται. Απορώ μάλιστα με το "κόλλημα" της Ιεράς Συνόδου. Τόσες και τόσες υποχωρήσεις έχει κάνει άμεσα και έμμεσα και η γλώσσα τους πείραξε; Μάλιστα θα έλεγα ότι στην εποχή της πληροφορίας και της γνώσης η "γνώση" της αντίστοιχης λατρευτικής είναι επιβεβλημένο να προχωρήσει όσο ποτέ άλλοτε, ώστε να μην καταστεί η λατρεία μας - όπως και γίνεται - άρρητα ρήματα!