Το 2ο Biblicum / 2013 στο Τμήμα Θεολογίας του ΑΠΘ

Η δεύτερη συνάντηση του Biblicum για τη φετινή ακαδημαϊκή χρονιά θα γίνει την Δευτέρα 4 Νοεμβρίου του 2013 και ώρα 19.30 στην αίθουσα συνεδριάσεων του πρώτου ορόφου της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ. 
Εισηγητής θα είναι ο Ομότιμος Καθηγητής του Τμήματος Θεολογίας του ΑΠΘ κ. Ιωάννης Καραβιδόπουλος με θέμα: «Το κήρυγμα του Ευαγγελίου σε μια κοινωνία εκκοσμικευμένη».

"Η οργή του εκπαιδευτικού..."

...ΕΝΩ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΚΑΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΕΞΑΘΛΙΩΝΟΝΤΑΙ ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΚΑ, 
ΤΑ «ΡΕΤΙΡΕ» ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΖΟΥΝ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΟΥΝ!!!.

Του Χάρη Ανδρεόπουλου *

Ασφαλώς είναι γνωστό ότι τα τελευταία 20 χρόνια οι μισθοί των εκπαιδευτικών ήταν ευτελισμένοι σε βαθμό τέτοιο που και η ίδια η Αννα Διαμαντοπούλου αναλαμβάνοντας το 2009 το χαρτοφυλάκιό της στο υπ. Παιδείας  να παραδεχθεί δημοσίως ότι “σε μια χώρα με τον δικό μας πολιτισμό είναι ντροπή οι καθηγητές και οι δάσκαλοι να έχουν μικρότερες απολαβές ακόμη και από τους βοηθητικούς υπαλλήλους του υπ. Οικονομικών”, δημιουργώντας έτσι προσδοκίες ότι εμείς οι εκπαιδευτικοί θα αξιωθούμε, επιτέλους, να αναβαθμισθούμε οικονομικά και, τουλάχιστον, να προσεγγίσουμε τις απολαβές των κλητήρων (της Εφορίας, των ΔΕΚΟ, κλπ.).

Εχοντας ασκήσει κατά το παρελθόν κριτική στις σοβιετικού τύπου ισοπεδωτικές μισθολογικές πολιτικές των κυβερνήσεων (τόσο του ΠΑΣΟΚ, όσο και της ΝΔ), δύο μέρες μετά τις ως άνω δηλώσεις της υπουργού εξέφρασα την αισιοδοξία μου με άρθρο στην “Eλευθερία”  (19/12/2009, σελ. 3). Και ήλπισα...

H Larissanet στα περίπτερα - Κυκλοφόρησε το πρώτο φύλλο

Στο πρώτο φύλλο της νέας εβδομαδιαίας εφημερίδας larissanet που κυκλοφορεί από την Παρασκευή 25 Οκτωβρίου στα περίπτερα και τα πρακτορεία Τύπου του νομού Λάρισας μπορείτε να διαβάσετε:

-          Το κεντρικό θέμα της εφημερίδας υπό τον τίτλο: «Ραγίζει» η Λάρισα – Σοκάρουν οι αφηγήσεις προσώπων της διπλανής πόρτας – Το προφίλ των συνανθρώπων μας που έπληξε περισσότερο η κρίση – Οι εθελοντικές κοινωνικές δομές στρέφουν το ενδιαφέρον στην ανακούφιση των αστέγων – Περισσότεροι από 1.000 Λαρισαίοι στα συσσίτια που λειτουργούν στην πόλη.

Συνεντεύξεις που θα συζητηθούν:

ΔΔΕ Λάρισας: Νέος προϊστάμενος εκπαιδευτικών θεμάτων

Σύμφωνα με πληροφορίες νέος Προϊστάμενος Εκπαιδευτικών Θεμάτων της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (ΔΔΕ) Ν. Λάρισας επελέγη από το Π.Υ.Σ.Δ.Ε. Λάρισας ο συνάδελφος Ιωάννης Ρουμπακιάς, καθηγητής μαθηματικός, με πολύχρονη θητεία αιρετού στο ΑΠΥΣΔΕ Θεσσαλίας και στο προεδρείο (από τη θέση του Ειδικού Γραμματέα) του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ.

* Θερμά συγχαρητήρια - καλή δύναμη στο έργο του.

ΣΥΡΙΖΑ : Αναγκαίο το μάθημα των Θρησκευτικών για την εκπαίδευση - Δεν κινδυνεύουν οι θέσεις των θεολόγων"

Θέμα: Συνάντηση Θεματικής Θρησκευμάτων ΣΥΡΙΖΑ με το Δ.Σ. του Πανελληνίου Θεολογικού Συνδέσμου "ΚΑΙΡΟΣ" / Δελτίο Τύπου

   Στα πλαίσια του κύκλου επαφών της Θεματικής Θρησκευμάτων του τμήματος Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ με φορείς, πραγματοποιήθηκε συνάντηση με το Δ.Σ. του Πανελληνίου Θεολογικού Συνδέσμου "ΚΑΙΡΟΣ". Εκ μέρους της Θεματικής Θρησκευμάτων παρέστησαν ο Βουλευτής Α Θεσσαλονίκης   υπεύθυνος της Κ.Ο. για τα Θρησκεύματα και μέλος της ΕΚΚΕ Παιδείας –Θρησκευμάτων – Πολιτισμού –Αθλητισμού Γιάννης Αμανατίδης, ο συντονιστής της Θεματικής και  μέλος της Γραμματείας του τμήματος Παιδείας Μάκης Λυκόπουλος, καθώς ο Κώστας Αλεξίου, μέλος της Γραμματείας του τμήματος Παιδείας, ενώ το Σύνδεσμο εκπροσώπησαν ο Πρόεδρος Ανδρέας Αργυρόπουλος, ο Γενικός Γραμματέας Γιώργος Παπαδόπουλος και τα μέλη Γιώργος Καπετανάκης, Δημήτρης Μόσχος και Βασίλης Ξυδιάς.

Στη συνάντηση συζητήθηκαν θέματα κοινού ενδιαφέροντος, ενώ ιδιαίτερη μνεία έγινε στο ζήτημα της διδασκαλίας του μαθήματος των θρησκευτικών σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης. Οι εκπρόσωποι του Συνδέσμου εξέφρασαν τις απόψεις και τις προτάσεις τους για την αλλαγή στον τρόπο διδασκαλίας του εν λόγω μαθήματος.  Οι εκπρόσωποι του κόμματος από την πλευρά τους, δήλωσαν  ότι το μάθημα των θρησκευτικών στην εκπαίδευση χρειάζεται οπωσδήποτε και συμφώνησαν με την ανάγκη αλλαγής της μορφής και του τρόπου διδασκαλίας του. Επιπρόσθετα, με ρητό τρόπο διαβεβαιώθηκε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εγγυάται ότι, στην μελλοντική διακυβέρνησή του,  θα εξασφαλιστούν  όλες οι θέσεις του κλάδου ΠΕ01 Θεολόγων που υπηρετούν στο εκπαιδευτικό σύστημα και επισημάνθηκε ότι στόχος του κόμματος είναι η διαρκής επιμόρφωση και περαιτέρω αξιοποίηση του εκπαιδευτικού προσωπικού. Οι διμερείς επαφές θα συνεχιστούν με στόχο την ανταλλαγή απόψεων για τα θέματα που απασχολούν και τις δύο πλευρές.

Left.gr

* Για το ίδιο θέμα, από το Δ.Σ. του "ΚΑΙΡΟΥ" εξεδόθη η εξής ανακοίνωση: 

«Πνευματικότητα και Θρησκευτικότητα στον Νίκο Καζαντζάκη». Eκδήλωση στη Σαλονίκη

Η Διεθνής Εταιρεία Φίλων Νίκου Καζαντζάκη (Δ.Ε.Φ.Ν.Κ.) συμπληρώνει φέτος 25 χρόνια αφοσίωσης στον Νίκο Καζαντζάκη και το έργο του (1988 - 2013). Με αφορμή την επέτειο αυτή συνδιοργανώνει με την Θεολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης στρογγυλή τράπεζα με θέμα: «Πνευματικότητα και Θρησκευτικότητα στον Νίκο Καζαντζάκη»,

το Σάββατο 12 Οκτωβρίου 2013 στο Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο Θεσσαλονίκης, στις 7 το απόγευμα. Προεδρία: Γιούλη Ιεραπετριτάκη, Ιστορικός - Αρχαιολόγος, Υπεύθυνη της Τοπικής Επιτροπής Θεσσαλονίκης - Χαλκιδικής της Δ.Ε.Φ.Ν.Κ. 

Συμμετέχουν:

- π. Ανδρέας Νανάκης, Μητροπολίτης Αρκαλοχωρίου, Καστελλίου και Βιάνου Κρήτης, Καθηγητής Τμήματος Θεολογίας Α.Π.Θ., Πρόεδρος της Διοικούσης Επιτροπής της Ανωτάτης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Κρήτης. «Η Εκκλησία και ο Νίκος Καζαντζάκης: Ο μύθος του αφορισμού και της ταφής του».

- Χρυσόστομος Σταμούλης, Καθηγητής και Πρόεδρος Τμήματος Θεολογίας Α.Π.Θ. «Salvatores Dei. Νίκος Καζαντζάκης και Ορθόδοξη παράδοση».

- Παναγιώτης Υφαντής, Επίκουρος Καθηγητής Τμήματος Θεολογίας Α.Π.Θ. «Ο Φτωχούλης του Καζαντζάκη».

- Αγάθη Μαρκάτη, Μrs Παιδαγωγικών. Διδάκτωρ Φιλοσοφίας. «Νίκος Καζαντζάκης: προσεγγίσεις του θείου - από τον Bergson στην εξελικτική θεολογία».

- Μαρία Χατζηαποστόλου, Θεολόγος. Εκπαιδευτικός Μέσης Εκπαίδευσης. Mrs Θεολογίας. Υποψήφια Διδάκτωρ Θεολογίας Α.Π.Θ. «Το πρόσωπο του Χριστού στον Νίκο Καζαντζάκη».

- Ευαγγελία Δαμουλή - Φίλια, Διδάκτωρ Ιονίου Πανεπιστημίου. Συγγραφέας. «Η Αθωνική εμπειρία του Νίκου Καζαντζάκη».

O ελλαδικός θρησκευτικός φονταμεταλισμός

Του Σταύρου Γιαγκάζογλου *

(από άρθρο του στο Protagon.gr)

Συχνά η προσκόλληση των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών στο ιστορικό παρελθόν και η συντήρηση των ηθών και των εθίμων εγκλώβισε τον βίο των συγχρόνων Ορθοδόξων πιστών στα ποικίλα σχήματα του παρελθόντος και λειτούργησε μάλλον ως καταφύγιο εθνικών αναμνήσεων και ιδεών και όχι ως ζωντανός και αξιόμαχος παράγων εντός της σύγχρονης πραγματικότητας. Μολονότι στην εποχή μας συμβαίνουν ραγδαίες αλλαγές και ποικίλες ανακατατάξεις στην ελληνική κοινωνία, ορισμένα ρεύματα της σύγχρονης ελλαδικής Ορθοδοξίας προσκολλώνται πεισματικά και αναπολούν νοσταλγικά, εξωραΐζοντας ή ανακατασκευάζοντας ιδεολογικά το ένδοξο παρελθόν. Αντικειμενοποιώντας τα γλωσσικά, πολιτισμικά και εθιμικά σχήματα του ιστορικού παρελθόντος, εκλαμβάνοντας ως κλειστή και συντελεσμένη την έννοια της παράδοσης, οι κύκλοι αυτοί των Ορθοδόξων κλείνονται σε ένα είδος ναρκισσισμού, καθεστωτικής και ιδιοκτησιακής αντίληψης για την κατοχή της αλήθειας.

Στη κερκίδα ενός Αρχαίου Θεάτρου μεσ΄ από τις σελίδες ενός βιβλίου!

ΜΕ ΤΟ ΝΕΟ ΠΟΝΗΜΑ ΤΟΥ ΦΙΛΟΛΟΓΟΥ  ΒΑΣ.  ΤΡΑΝΤΟΥ, ΣΤΟ

ΟΠΟΙΟ ΕΞΑΙΡΕΤΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ ΩΣ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟΥ ΘΕΣΜΟΥ *

* Περιέχει σε σύντομη ανάπτυξη τις υποθέσεις όλων των σωζομένων τραγωδιών, δραμάτων και κωμωδιών της Αρχαιοελληνικής Γραμματείας

Σε μια εποχή έντονης κρίσης των πνευματικών αξιών, σαν αυτή που διερχόμαστε, το παρουσιαζόμενο πόνημα του εκλεκτού συναδέλφου, φιλολόγου καθηγητή Βασιλείου Τράντου, αποτελεί – ειδικά για εμάς τους Ελληνες, αλλά και όχι μόνο - τον καλύτερο «οδηγό» για την υπέρβαση της πολυδιάστατης παρακμής που βιώνει η κοινωνία μας. Ο συγγραφέας, αν και έχει στο βιογραφικό του πλούσια συνδικαλιστική δράση στο καθηγητικό χώρο, σ΄ αυτή του τη παρέμβαση κομίζει μια πρόταση που εκπηγάζει όχι μέσα από συνήθη «μανιφέστα» της τρέχουσας πολιτικής σκηνής, αλλά από ένα άλλο σκηνικό – ένα θεατρικό σκηνικό - το οποίο λειτουργεί (εκ-) παιδευτικά ακτινοβολώντας ένα άλλο ήθος, νοημαδοτώντας μια άλλη στάση ζωής.  

Μας μιλά για το Αρχαίο Ελληνικό θέατρο το οποίο στην εποχή του δεν ήταν μια απλή διασκέδαση, αλλά αντιμετωπίζονταν ως παιδαγωγικός θεσμός με ιδιαίτερη σημασία και με πρωτεύοντα ρόλο στην αγωγή των πολιτών. Μας μεταφέρει μεσ’ απ΄ τις σελίδες του βιβλίου του σε απολαυστικές παραστάσεις της αρχαίας ελληνικής δραματουργίας. Κι όχι μόνο στις δυό – τρείς γνωστές, αυτές που το ευρύ κοινό διδάχθηκε στα χρόνια τα μαθητικά, αλλά και σε πολλές άλλες μέσ’ από τον τεράστιο και γοητευτικό εκείνο καλλιτεχνικό θησαυρό της αρχαιοελληνικής γραμματείας, ο οποίος μέχρι σήμερα παραμένει, για τους πολλούς, στο απόλυτο σχεδόν σκοτάδι – γιατί πέρα από την υποτυπώδη γνώση της «Ιφιγένειας» και της «Αντιγόνης», του «Οιδίποδα τυρράνου», της «Λυσιστράτης» και της «Μήδειας», του «Πλούτου» και των «Ορνίθων» ελάχιστοι σήμερα γνωρίζουν το περιεχόμενο των εξ ίσου θαυμασίων και διδακτικών θεατρικών έργων, όπως ο «Ηρακλής μαινόμενος», οι «Ικέτιδες», οι «Ιχνευταί», η «Ασπίς», οι «Φοίνισσαι», οι «Επιτρέποντες», οι «Εκκλησιάζουσαι», ο «Αίας», κ.α. Συνολικά οι πιο πολλοί νεοέλληνες αγνοούν τις 32 σωζόμενες τραγωδίες και τα 2 σατυρικά δράματα του Αισχύλου, του Σοφοκλή και του Ευριπίδη καθώς και τις 16 σωζόμενες κωμωδίες του Αριστοφάνη και του Μενάνδρου. Στο βιβλίο παρουσιάζονται σε περίληψη οι υποθέσεις όλων των - ιστορουμένων από το 534 π.Χ. μέχρι το 262 μ.Χ.- σωζομένων τραγωδιών, σατυρικών δραμάτων και κωμωδιών της αρχαιοελληνικής δραματουργίας.   

Διαβάζοντας το «Αρχαίο Ελληνικό Θέατρο» του Βασ. Τράντου ο αναγνώστης «μεταφέρεται» στις κερκίδες ενός αρχαίου θεάτρου, κρατά στα χέρια του το «πρόγραμμα» της παράστασης και ενημερώνεται για τους συντελεστές και τις υποθέσεις όλων των έργων, βιώνοντας έτσι τον απαράμιλλο πνευματικό πλούτο που έχουμε κληρονομήσει από τους αρχαίους προγόνους μας. Αλλά δεν είναι μόνο αυτός ο στόχος του συγγραφέα. Αυτό που πρωτίστως τον ενδιαφέρει είναι να αναδείξει τον παιδαγωγικό ρόλο που διεδραμάτιζε το αρχαίο θέατρο, ένα ρόλο τον οποίο η αρχαία δραματική ποίηση μπορεί να εκπληρώσει και σήμερα, καθώς η τραγωδία (με τις αναφορές της στο ηρωοποιημένο παρελθόν) και η κωμωδία (με την ανελέητη διακωμώδηση, τη σάτιρα και τη κριτική των πράξεων και των προσώπων του παρόντος) ανίχνευαν και αξιολογούσαν τη δράση των ανθρώπων στο πλαίσιο αξιών που είναι κοινές και διαχρονικές σε κάθε κοινωνία. Συνεπώς, το αρχαίο ελληνικό θέατρο ήταν βαθιά «πολιτικό», με την έννοια ότι αποτελούσε σκόπιμη και μεθοδευμένη προσπάθεια της κοινωνίας των πολιτών να κατανοήσει τον εαυτό της μέσα από τον ορθό λόγο, τον οποίο οι αρχαίοι μας πρόγονοι είχαν αναγάγει σε ακρογωνιαίο λίθο του τρόπου της ζωής τους.

* Σε μια εποχή, σαν τη σημερινή, κατά την οποία στη νέα, τη σύγχρονη Ελλάδα, ο ορθός λόγος πήγε …«περίπατο» (και τις συνέπειες αυτής της παρεκτροπής, ως κοινωνία, τις βιώνουμε επώδυνα στις μέρες μας), το βιβλίο του Βασίλη Τράντου - το οποίο διατίθεται ήδη από τα βιβλιοπωλεία της Λάρισας -  προσφέρεται και ως αφορμή αυτομεμψίας για τον πολιτισμό που (κληρονομήσαμε, αλλά…) απεμπολήσαμε, αλλά και σαν «οδηγός» αυτογνωσίας - έως και μετανοίας -, ως κίνητρο για αλλαγή πορείας και επανασύνδεσής μας με την αρχαία μας παράδοση, τον μονάκριβό μας πολιτισμό. Με διαμεσολαβητή προς τούτο και «γέφυρα» τo Aρχαίο Ελληνικό Θέατρο που τόσα πολλά έχει να μας διδάξει με τις παιδαγωγούσες κωμωδίες, τραγωδίες και τα εξόχως διδακτικά του δράματα, ως πατρώες παρακαταθήκες Παιδείας και Πολιτισμού.   

*  Η βιβλιοπαρουσίαση δημοσιεύεται στη "Ελευθερία" (05/10/2013, σελ. 8)